Warto pamiętać, że na odtworzenie korony należy czekać kilka, a nawet kilkanaście lat. U wierzby Salix, lipy drobnolistnej  Tilia cordata, lipy szerokolistnej Tilia platyhhylos, jak również topoli kanadyjskiej Populus canadensis korona odtwarzana jest dosyć szybko.

Natomiast u innych rodzajów, jak na przykład Acer pseudoplatanus, Robinia pseudoacacia czy Ulmus, proces ten trwa bardzo długo, czasami jest bezowocny. Dzieje się tak, bo rodzaje tych drzew nie są zdolne do odtworzenia usuniętych konarów i gałęzi, a często po kilku latach po zabiegu zamierają całe fragmenty pnia i pozostawionych konarów.

 

                          
 

 

Prześwietlenie korony lub jej ograniczenie można wykonać, ale pod warunkiem że wcześniej stwierdzimy, że drzewa mogą kolidować na przykład z liniami napowietrznymi, przeszkadzać w ruchu samochodowym lub pieszym czy też rosną zbyt blisko budynków, uszkadzając ich elewację lub uniemożliwiając dostęp do światła.

Podczas wykonywania tego typu zabiegów pamiętajmy, by w czasie jednorazowej redukcji korony nie usuwać więcej niż 30% całej masy wegetacyjnej korony. Zbyt radykalne cięcie przyczynia się do zachwiania procesów fizjologicznych drzewa, a ponadto zwiększa prawdopodobieństwo infekcji ran.

Drzewo po tak radykalnym cięciu uruchamia całą swoją energię na proces rozwoju nowych pędów z pąków uśpionych. Redukcja korony powinna być rozłożona na kilka lat, najlepiej od dwóch do trzech cięć w odstępach 1-2-letnich, ale nie co roku.

Prawidłowe przycinanie korony drzew

Cięcie należy ograniczyć do niezbędnego minimum. Nie powinniśmy usuwać większych żywych gałęzi lub kilku obok siebie, ponieważ rany takie bardzo źle się goją, a dla drzew starszych mogą być przyczyną śmierci.

Gałęzie kolidujące z liniami napowietrznymi powinno się skracać. Każdy taki zabieg musi być wykonany tuż ponad żywą gałęzią lub pędem przeznaczonym do zachowania. Rany po usuniętych gałęziach powinny być prawidłowo zabezpieczone.

Systematyczne cięcie przyczyni się do tego, że drzewa przestaną kolidować ze słupami wysokiego napięcia, a ponadto nie będą przeszkadzać pieszym w swobodnym przemieszczaniu się. Nieprzycinane, zwisające gałęzie często są zagrożeniem dla zdrowia i życia ludzkiego.

Nowy wygląd starego świerka

Drzewa często przeszkadzają również w ruchu drogowym, ale ważne jest, by usuwanie gałęzi ograniczyć do niezbędnego minimum. Przy silniejszym cięciu gałęzi od strony jezdni (ponad 20%) należy bezwzględnie pamiętać o jednoczesnym zrównoważeniu masy od strony przeciwnej przez przeprowadzenie rozluźnienia pozostałej części korony.

Jest to bardzo istotne, bo przemieszczające się często z dużą prędkością prądy powietrza wewnątrz drzew, wywołane szybkim poruszaniem się dużych pojazdów, powodują silne zawirowania odśrodkowe i w efekcie drzewa o niezrównoważonych koronach osadzonych wysoko nad ziemią są narażone na wyłamanie.