Więcej o roślinie poniżej:

Cis Taxus

kategoria:  drzewa

stanowisko:   półcień, cień

wysokość:  1 - 15 m

mrozoodporność:  do -20°C

odczyn gleby:  lekko zasadowy, lekko kwaśny, obojętny

preferencje glebowe: żyzna, próchnicza, piaszczysto-gliniasta

podlewanie:  średnio

barwa liści/igieł: zielona

barwa kwiatów:  żółta, zielonkawa

pokrój: wzniesiony

okres kwitnienia: lipiec-wrzesień

wysiew: jesień, wiosna (po stratyfikacji)

rozmnażanie: sadzonki wierzchołkowe, siew

trwałość liści:  zimozielone

zastosowanie:  żywopłoty, rabaty, parki, balkony, tarasy

tempo wzrostu:   wolne

Cisy to piękne, wiecznie zielone rośliny żywopłotowe. Dzięki ich nadzwyczajnej wytrzymałości na cięcie, połączonej z imponującą zdolnością samoregeneracji, należą już od stuleci do najpopularniejszych ogrodowych i parkowych roślin ozdobnych. Jedynym europejskim gatunkiem z tego licznego rodzaju jest cis pospolity Taxus baccata.     

Średnio wysokie drzewa lub duże krzewy wykształcają zwykle kilka pni, pędy boczne wyrastają z pnia od samej ziemi. Rośliny mogą osiągać wysokość od 5 do 15 m i szerokość od 5 do 10 m. Obecnie doliczono się ponad 100 różnych form cisu. W zależności od odmiany wyróżniają się one pokrojem kolumnowym lub krzaczastym oraz żółtym lub zielonym kolorem igieł. 

Optymalne warunki rozwoju panują w miejscach słonecznych lub półcienistych. Cisy znoszą też pełen cień, jednak wówczas rosną powoli. Najlepiej rosną w świeżym podłożu przy wysokiej wilgotności powietrza.

Cisy z bryłą korzeniową sadzi się wczesną jesienią, wówczas mają jeszcze dostatecznie dużo czasu, aby ukorzenić się przed zimą.  

Cięcie przeprowadzamy wiosną, nim rośliny zaczną wypuszczać pędy. Cis to jedyna roślina iglasta, która wybija ze starych, nie zielonych części pędu. Okazy, które nie rosną dostatecznie gęsto, można odmłodzić poprzez silne cięcie.  

Cis nadaje się do nasadzeń soliterowych i grupowych, w tym oczywiście żywopłotowych. Drzewa/krzewy rosną bardzo gęsto, dlatego są chętnie wybierane na osłony. Ich zaletą jest łatwość formowania.

Wszystkie części cisu (oprócz osnówki) są trujące, dlatego trzeba uważać, aby nie miały z nim kontaktu dzieci.