Zalety ściółkowania podłoża?

Ściółkowanie to zabieg polegający na rozkładaniu na powierzchni gleby warstwy materii organicznej lub nieorganicznej, czyli ściółki. Ściółkować można praktycznie wszystkim. Ważne, żeby materiał był wystarczająco przepuszczalny dla wody i powietrza, a jednocześnie powstrzymywał wzrost chwastów. Ściółka zmniejsza straty wody poprzez ograniczenie parowania. Dzięki temu oszczędzamy wodę, która jest dziś coraz droższym dobrem deficytowym.

Odpowiednio gruba warstwa ochronna uniemożliwia wzrost większości chwastów i ułatwia ich usuwanie. Nie ma więc potrzeby stosowania herbicydów, zmniejsza się ryzyko skażenia chemikaliami wód gruntowych, gleby i upraw. Ściółkowanie pozwala na utrzymanie niższej temperatury wokół korzeni latem i wyższej w chłodne noce. Dodatkowo rozkładające się ściółki organiczne wzbogacają glebę w składniki odżywcze i zapobiegają erozji.

To wszystko sprawia, że rośliny stają się silniejsze i odporniejsze na działanie chorób i szkodników. Warstwa ściółki nie może być jednak zbyt gruba, bo wówczas przestaje pełnić swe podstawowe funkcje. Przyjmuje się, że kora, zrębki czy kamień nie powinny być usypywane na grubość powyżej 10 cm. Ściółka ze słomy może być nawet dwa razy grubsza. Najcieńsza powinna być warstwa ściółki z trocin (ok. 3 cm).

 

Jak dobrać okrywę do ogrodu

Najlepiej wybrać ściółkę tanią, dostępną i łatwą do rozłożenia. Wtedy bez problemu uzupełnimy ubytki. Folia i agrowłóknina nie sprawdzą się w istniejącym ogrodzie. Ważne, aby ściółka była dopasowana do miejsca i funkcji – bardziej przepuszczalna i nietrwała na grządkach, wytrzymała na ścieżkach. Ściółka ma też ładnie wyglądać, więc warto przemyśleć, jakie kolory i faktura będą pasowały do ogrodu.

Grubość ściółki musi być dobrana tak, by nie przebiły się przez nią chwasty. Folia może ograniczać przepływ wody i powietrza. Warto więc zrobić w niej niewielkie otwory i co jakiś czas spulchniać warstwę ochronną. Ściółki organiczne mogą początkowo ograniczać dostęp azotu w glebie. Wystarczy go uzupełnić odpowiednim nawozem. Ważne, aby ściółka była odsunięta od drzew i krzewów około 15-30 cm.

 

 

Na ściółki i ścieżki

Kora to obecnie najpopularniejszy materiał do ściółkowania. Jest trwała, powszechnie dostępna i niedroga. Może być stosowana także na ścieżki. Kora z drzew iglastych i liściastych nadaje się do ściółkowania roślin kwasolubnych. Kora surowa jest uboga w składniki odżywcze i wyjaławia glebę ze związków azotowych. Kora przekompostowana (2 lata) uwalnia do gleby najwięcej składników mineralnych ze wszystkich ściółek drzewnych – nie wyjaławia gleby.

 

Na rok pod truskawki

Słoma bywa powszechnie wykorzystywana do ściółkowania grządek warzywnych, truskawek, młodych drzew owocowych, malin. Tę ekologiczną ściółkę możemy układać na grubość nawet kilkunastu cm (o ile nie jest rozdrobniona/zmielona). Słoma dość szybko ulega rozkładowi. Jako ściółka dla truskawek i poziomek zabezpiecza owoce przed zabrudzeniem i szarą pleśnią. Najlepsza jest słoma z żyta, pszenicy i owsa