Długowieczne, łatwe w uprawie byliny o bardzo długim okresie kwitnienia to idealne rośliny dla „leniwych” ogrodników. Nie trzeba ich sadzić każdej wiosny od nowa, nie przysparzają zbyt wiele pracy, a mimo to cieszą oczy swoimi wspaniałymi różnobarwnymi kwiatami. Wśród niezliczonych bylin ozdobnych są gatunki pasujące do każdych warunków siedliskowych: rodzaju gleby, wilgotności, ilości światła – trzeba tylko umieć je znaleźć i odpowiednio ze sobą zestawić.


Byliny na kwiatowe kobierce


Na wielobarwne kobierce kwiatowe nadaje się bardzo wiele niezmordowanie kwitnących roślin. W miejscach słonecznych wesołe żółte połacie utworzą na przykład mało wymagające byliny: rudbekia błyskotliwa Rudbeckia fulgida i nachyłek okółkowy Coreopsis verticillata. W porównaniu z nimi bardziej dostojnie wyglądają rośliny o kwiatach fioletowych, takie jak nieoceniona na suchych stanowiskach, zwłaszcza w ogrodach skalnych, kocimiętka Faassena Nepeta x faassenii czy szałwia omszona Salvia nemorosa z licznymi, intensywnie wybarwionymi odmianami, np. ‘Ostfriesland’ czy ‘Mainacht’. Warto wziąć pod uwagę, że z tymi bylinami ładnie komponują się krzewy o kwiatach różowych lub białych, przede wszystkim kwitnące przez całe lato róże.


Byliny na miejsca cieniste


W cienistych miejscach większość obficie kwitnących bylin nie rozwija się dobrze. Tutaj za to ujawniają się zalety tawułek Astilbe. Do zadarniania najlepsza jest niska odmiana tawułki chińskiej Astilbe chinensis var. pumila, ponieważ tworzy podziemne rozłogi. W przeciwieństwie do innych gatunków, toleruje też pełne słońce, a nawet do pewnego stopnia suszę. Ukazujące się od sierpnia do listopada kwiatostany mają barwę purpuroworóżową.

Niektóre spośród wyższych tawułek, dorastających do 80-120 cm, również charakteryzują się długim kwitnieniem. Z różnych odmian można tworzyć bardzo efektowne kompozycje. Do odmian tych należą na przykład ‘Glut’ (czerwona) i ‘Purpurlanze’ (fioletoworóżowa).

Ale byliny o długim okresie kwitnienia nadają się nie tylko do pokrywania większych powierzchni w rozległych założeniach ogrodowych. Mniejsze grupy, złożone z 3-5 roślin, będą znakomitym barwnym uzupełnieniem rabaty. Projektanci ogrodów radzą, aby na każdą rabatę wybrać po dwie lub trzy różne rośliny, które będą tworzyły niewielkie skupiska.

Najlepiej też zaplanować od razu po kilka grup roślin jednego gatunku, ponieważ tego rodzaju powtórzenia plam barwnych nadają ogrodowi optyczną spoistość i wnoszą do niego spokój i harmonię. Do wykorzystania proponujemy na przykład jasnofioletową czyścicę kocimiętkowatą Calamintha nepeta, żółtego wiesiołka Oenothera i niebieską driakiew Scabiosa.

Lekkie i zwiewne rabaty bylinowe z udziałem traw ozdobnych i filigranowych kwiatów w subtelnych barwach są obecnie w modzie. Do takich nowoczesnych nasadzeń doskonale pasują dwie długo kwitnące rośliny: spokrewniona z wiesiołkami, ale nie żółta, lecz biała gaura Lindheimera Gaura lindheimeri oraz świerzbnica Knautia. Obydwie rośliny tworzą obficie rozgałęzione kępy wysokości 70-80 cm, obsypane mnóstwem delikatnych, kołyszących się na wietrze, niesłychanie romantycznie prezentujących się kwiatków.


Sadzenie i pielęgnacja bylin

Rośliny wieloletnie o szczególnie długim okresie kwitnienia pielęgnuje się dokładnie tak samo jak inne byliny. Wiosną trzeba oczyścić je z zaschniętych liści i podzielić kępy, jeżeli zanadto się rozrosły. Oprócz tego można o tej porze roku posadzić młode egzemplarze. Handel oferuje prawie wyłącznie rośliny w doniczkach, które bez problemu się przyjmują.

Nie wolno jednak zapomnieć o tym, że przed sadzeniem bryła korzeniowa musi być dobrze nawodniona. Zarówno młode, jak i starsze rośliny będą wdzięczne za podsypanie dobrze rozłożonym kompostem lub nawozem organicznym.