W przydomowych ogrodach, na wydzielonej części sadowniczej, nierzadko zachodzi potrzeba posadzenia kolejnego drzewa w miejscu, w którym wcześniej rosły przez wiele lat inne drzewa owocowe. Czasem sadzenie po sobie drzew w tej samej części ogrodu wynika z konieczności i braku innego wolnego miejsca.

Dość dawno temu zauważono, że wzrost drzew posadzonych po sobie bywa gorszy, a owocowanie słabsze. Różnice są szczególnie widoczne, gdy porównamy wzrost drzew posadzonych na zupełnie nowym stanowisku. Zjawisko słabszego rozwoju drzew rosnących na miejscu, gdzie rosły wcześniej inne drzewa, określane jest jako choroba replantacji, a popularnie zwane jest zmęczeniem gleby. Czynników wywołujących chorobę replantacji może być wiele.

Do najczęściej występujących zaliczamy nadmierne nagromadzenie szkodliwych nicieni glebowych uszkadzających korzenie nowo posadzonych drzew. Dodatkowo nicienie żerujące na korzeniach często produkują toksyczne substancje, przez co wzrost korzeni, a w efekcie całego drzewa zostaje zahamowany. Kolejnym czynnikiem wpływającym na wzrost drzew może być nasilenie występowania szkodliwych grzybów, promieniowców lub bakterii.

Także podłoże w danym miejscu ogrodu z upływem lat staje się coraz bardziej ubogie w składniki odżywcze, ponieważ rośliny zużywając makro- i mikroelementy, wyjaławiają glebę. Są jednak sposoby przeciwdziałania skutkom zmęczenia gleby. Aby zapewnić nowym roślinom korzystne warunki do wzrostu, warto jeszcze przed ich posadzeniem zrekultywować glebę, przywracając jej żyzność.

 

 

Przeciwdziałanie chorobie replantacji

• Po wykarczowaniu drzewa wykopujemy w miarę możliwości wszystkie pozostałe w glebie korzenie.

• Zachowujemy przerwę od roku do trzech, zanim posadzimy nowe drzewa. W międzyczasie wysiewamy rośliny poplonowe (gorczyca, żyto).

• Glebę głęboko przekopujemy, co poprawi jej napowietrzenie i rozluźni ubite podłoże.

• Wapnujemy podłoże przy zbyt kwaśnym odczynie.

• Uzupełniamy niedobory pierwiastków, wysiewając nawozy fosforowo-potasowe (np. polifoskę) lub przekopując obornik.

• Podczas sadzenia zaprawiamy wykopane dołki świeżą ziemią liściową lub dobrze rozłożonym kompostem.

• Po posadzeniu drzew wysiewamy pod nimi aksamitkę Tagetes, która niszczy nicienie glebowe.

 

Tylko gatunki niespokrewnione

Choroba replantacji jest szczególnie niebezpieczna dla gatunków pestkowych. Oznacza to, że nie powinniśmy sadzić na przykład wiśni po wiśniach czy brzoskwini po brzoskwiniach. Możemy natomiast posadzić inny, niespokrewniony gatunek, na przykład po czereśniach posadzić jabłonie lub grusze.