Wielu ogrodników i działkowców sadzi wiosną pnącza. Pierwszą chorobą, która poraża te rośliny zaraz po posadzeniu, jest zgnilizna korzeni i podstawy pędu, powodowana przez kilka gatunków grzybów z rodzaju Fusarium, Pythium, Botrytis i Rhizoctonia. Ukorzenione sadzonki zaczynają więdnąć i zamierać.

Na podstawie pędu widoczne są brunatne przebarwienia. Porażone rośliny bardzo łatwo można wyciągnąć z gleby. Po wyjęciu na korzeniach dostrzegamy brunatne przebarwienia. Rośliny z objawami chorobowymi należy usunąć i spalić. Sąsiednie rośliny bez objawów porażenia należy opryskać środkami ochrony roślin.

-Jeśli rozmnażamy pnącza z nasion, należy je zaprawić zaprawą nasienną. Po wschodach lub po posadzeniu młodych roślin można je zapobiegawczo opryskiwać, stosując biostymulator. Chorobami występującymi na pnączach w późniejszych fazach rozwojowych są mączniaki prawdziwe, szara pleśń, antraknoza oraz plamistości liści.

Mączniaki prawdziwe Erysiphales porażają wiele gatunków roślin ozdobnych. To bardzo łatwa do wykrycia choroba. Zwykle pierwsze objawy pojawiają się w połowie lata, ale czasami mogą występować wcześniej. Początkowo na liściach pojawia się delikatny biały nalot grzybni. Później grzybnia rozrasta się i może pokryć całą powierzchnię liścia. Liść skręca się, brązowieje i zasycha. Czasami nalot może wystąpić także na zielonym pędzie. Z czasem nalot staje się brudnobiały i można w nim dostrzec drobne czarne punkciki – owocniki grzyba.

Grzyb zimuje na opadłych porażonych liściach i na pędach. Powinno się zbierać opadłe liście i w miarę możliwości wycinać porażone pędy. Po zauważeniu pierwszych objawów opryskujemy rośliny preparatami chemicznymi.

Bardzo groźną chorobą jest szara pleśń powodowana przez grzyb Botrytis cinerea. Może on porażać rośliny w każdej fazie rozwojowej. Jest przyczyną zgorzeli siewek oraz zgnilizny korzeni i podstawy pędu. W przypadku starszych roślin, szczególnie w warunkach sprzyjających rozwojowi choroby (częste opady deszczu i wahania temperatury), powoduje brunatnienie i zamieranie wierzchołków pędów. Może być także przyczyną plamistości na liściach i kwiatach.

 

 

Plamy na liściach są wodniste i brązowe, a gdy jest wilgotno i ciepło, na ich powierzchni pojawia się szary pylisty nalot trzonków z zarodnikami. Gdy pojawią się pierwsze objawy, rośliny należy opryskiwać środkami ochrony roślin. Porażone usuwamy i palimy. Nie wolno zraszać roślin w przerwach między opadami, bo to stwarza korzystne warunki dla rozwoju choroby.

Często na liściach pnączy pojawiają się różnej wielkości i różnego kształtu plamy, które najczęściej powodowane są przez grzyby należące do kilku rodzajów: Alternaria, Ascochyta, Cercospora, Phoma, Septoria, Ramularia. Pierwsze objawy plamistości liści dostrzegalne są późną wiosną. Na liściach pojawiają się okrągłe, czasem strefowane plamy, zwykle barwy ciemnobrunatnej. Porażone liście zasychają i przedwcześnie opadają. Grzyby powodujące plamistość liści zimują na opadłych liściach, dlatego należy liście grabić i palić.

Chorobą przypominającą plamistość jest antraknoza powodowana przez grzyb Colletotrichum gleosporioides. Choroba ta często poraża bluszcze. Na liściach pojawiają się okrągłe lub owalne szarawe plamy o wyraźnym strefowaniu. Na powierzchni plam tworzą się koncentrycznie ułożone skupienia zarodników. Dobrym sposobem zwalczania plamistości i antraknozy jest stosowanie odpowiedniego preparatu.