Maliny znane są od wieków jako rośliny o leczniczych właściwościach. Osiągnięcia polskiej hodowli sprawiły, że mamy odmiany przystosowane do uprawy w warunkach naszego klimatu, plonujące od lipca do przymrozków i rodzące owoce różnej barwy – od żółtej, poprzez czerwoną, po czarną.

 

Lecznicze właściwości malin związane są z obecnością związków biologicznie czynnych w owocach. Warto wiedzieć, że odmiany o ciemniejszej barwie owoców są bogatsze w antocyjany, mające właściwości antyutleniające, spełniające istotną rolę w ochronie przed chorobami, m.in. nowotworami. Ponadto bogactwo w owocach tzw. kwasu elagowego, który ma właściwości antybakteryjne i antywirusowe, powoduje, że soki z malin przynoszą ulgę przy przeziębieniach. Antyoksydanty można znaleźć również w liściach, co jest wykorzystywane w farmaceutyce, np. herbatki przeciw biegunkom, przy wysypkach oraz jako płukanka odkażająca w stanach zapalnych jamy ustnej i gardła.

Odmiany malin dzielimy na dwie grupy: owocujące na pędach dwuletnich, tzw. letnie, i na pędach jednorocznych, tzw. jesienne. Maliny, które owocują na pędach dwuletnich, w pierwszym roku wzrostu tworzą jedynie pędy i formują w nich pąki kwiatowe, a owocowanie rozpoczyna się dopiero w drugim roku po posadzeniu, w lipcu. Maliny owocujące na pędach jednorocznych w jednym roku tworzą pędy, na nich formują kwiaty, kwitną i owocują od początku sierpnia.

Maliny letnie wymagają prowadzenia przy podporach. Pozostawia się zwykle 5-7 silnych, ładnie wyrośniętych pędów, które przywiązuje się do drutu prowadzonego poziomo między słupkami. Maliny jesienne zwykle nie wymagają podpór, można jedynie ograniczyć rozkładanie ich pędów na boki poprzez wiązanie sznurkiem „kępek” pędów. Sadząc na działce różne odmiany, możemy cieszyć się ich walorami od lata do jesieni. Ciągłość owocowania zapewnimy, sadząc: ‘Laszka’ (owocowanie na koniec czerwca, początek lipca), ‘Benefis’ (dwa tygodnie później po ‘Laszce’), ‘Litacz’ (czarna malina owocująca w lipcu), ‘Polesie’ (początek owocowania zbiega się z końcówką owocowania ‘Benefis’), ‘Polka’, ‘Polana’, ‘Pokusa’, ‘Poranna Rosa’ (o żółtych owocach, rozpoczynająca owocowanie pod koniec sierpnia lub na początku września).

Pędy malin letnich wycina się po owocowaniu, czyli około początku sierpnia, aby zapewnić dostęp światła i przewiewność dla wyrastających nowych odrostów. Ponadto usuwając stare pędy, ograniczamy porażenie chorobami i szkodnikami na rok kolejny. 

Maliny jesienne owocują praktycznie do przymrozków, dlatego usuwanie starych pędów wykonuje się zwykle następnej wiosny. Dla malin jesiennych można otrzymać powtórzenie owocowania. Ucinając górę pędu, który wydał owoce w roku ubiegłym, i pozostawiając dolną część, uzyskamy owoce w lecie (lipiec). Wyrastające nowe pędy będą owocowały od sierpnia do przymrozków. 

Uprawa malin

Maliny preferują stanowiska słoneczne, gleby niezbyt ciężkie. Są wrażliwe na zalewanie korzeni wodą, dlatego na glebach o wysokim poziomie wody gruntowej warto uprawiać rośliny na lekkim podwyższeniu, 
na tzw. zagonach. Glebę pod maliny należy przygotować wcześniej, odchwaścić i użyźnić, np. wysiewając nawozy zielone (gorczycę, aksamitkę, zboża). Rośliny z gołym korzeniem sadzi się jesienią lub wiosną, a doniczkowane można sadzić 
przez cały sezon wegetacji.