Drewno jest materiałem pod każdym względem bezkonkurencyjnym. To budulec naturalny, ekologiczny, powszechnie dostępny i jeszcze stosunkowo niedrogi. Ponadto względnie łatwy w obróbce i montażu. Drewno jest przyjemne w dotyku, wspaniale pachnie, a jego słoje układają się w malownicze wzory.
Nie ma dwóch takich samych kawałków drewna, bo przebieg włókien, układ słojów, sęków jest cechą niepowtarzalną, tak jak linie papilarne. Wielu uważa, że właśnie w tym tkwi całe piękno drewna. Obecnie surowiec ten wykorzystuje się jako materiał konstrukcyjny i wykończeniowy.
W domu i ogrodzie jest niezastąpiony do budowy ogrodzeń, podłóg, mebli, konstrukcji nośnych. Elementy, w zależności od gatunku drzewa i sposobu obróbki, mają różne normy wytrzymałościowe. Niestety, nie są niezniszczalne, bo jako materiał organiczny są narażone na działanie różnych mikroorganizmów.
Największym wrogiem drewna były i są grzyby, dlatego tak ważne jest, aby prewencyjnie traktować drewno środkami ochronnymi. Zresztą, o jakość drewna dba się dziś już na etapie wycinania drzew i składowania drewna (liczy się wiek drzewa i m.in. termin wycinki). Aby łatwiej to zrozumieć, porównajmy to do zbioru płodów rolnych. Owoce/warzywa nie mogą być zbierane ani zbyt wcześnie, gdy są niedojrzałe, ani zbyt późno, gdy są przejrzałe. Ponadto przed zebraniem bywają opryskiwane, a po zbiorach odpowiednio przechowywane. Tylko wówczas są smaczne i długo zdatne do spożycia.
Na skalę masową drewno impregnuje się preparatami solnymi zawierającymi związki miedzi lub miedzi i chromu. To właśnie obecność tego pierwszego pierwiastka odpowiada za charakterystyczny zielonkawy kolor zabezpieczonych elementów, np. więźb dachowych i płotów. Nie brak też, oczywiście, impregnatów dla amatorów. Meble, podesty czy altany lepiej zaolejować, bo zwiększy to nie tylko odporność drewna na czynniki atmosferyczne, ale przede wszystkim poprawi jego wygląd. Nadal bardzo często sięga się po farby i lakiery, choć trzeba zaznaczyć, że nie powinno się ich kłaść na drewno niewysuszone.
Wilgotność to jeden z najważniejszych parametrów wytrzymałościowych drewna. Można ją zmierzyć wilgotnościomierzem. Drewno mokre ma ponad 30% wilgotności, bardzo suche poniżej 6%. Co istotne, wilgotność drewna musi odpowiadać warunkom panującym w docelowym miejscu użytkowania, inaczej drewno może się deformować.
Na rynku dokonał się podział na drewna w zależności od jego przeznaczenia. Krajowe drewna iglaste są masowo stosowane zwłaszcza w budownictwie, drewna liściaste zaś w stolarstwie. Ostatnie lata stoją pod znakiem egzotyków używanych do wyrobu mebli, desek tarasowych, boazeryjnych i schodów. Mają one większą wytrzymałość od drewna krajowego, a ponadto odznaczają się niespotykanym wyglądem. Najpopularniejsze to bangkirai, massaranduba, cumaru, merbau, tatajuba i ipe. Nawet bez impregnacji są one kilka razy trwalsze od impregnowanego drewna krajowych drzew iglastych.
Komentarze