Pelargonie – bardzo popularne u nas rośliny balkonowe – znamy w wielu barwach i odcieniach. Niewiele jednak wiemy o gatunkach szczycących się wspaniałymi zapachami liści o różnych kształtach. Pachnące pelargonie często określane są nazwą geranium. Są to rośliny godne polecenia, warto więc zadać sobie nieco trudu i poszukać ich u hobbystów lub sprowadzić z zagranicy. Oto ranking najciekawszych gatunków:

- Pelargonia dębolistna Pelargonium quercifolium o dużych liściach podobnych do liści dębu i przyjemnym kadzidlanym zapachu;

- Pelargonia wonna Pelargonium odoratissimum o długoogonkowych okrągłych liściach, drobnych białych lub różowych kwiatach oraz jabłkowo-cytrynowym zapachu;

- Pelargonium capitatum o fioletowych kwiatach i cytrynowym zapachu (jej odmiana ‘Prince of Orange’ ma zapach pomarańczowy);

- Pelargonium fragrans o białych kwiatach z czerwonymi żyłkami na płatkach i bardzo przyjemnym sosnowo-muszkatołowym zapachu liści;

- Pelargonium radens ma kwiaty drobne, fioletoworóżowe z ciemnymi żyłkami i bardzo głęboko wcinanymi liśćmi o różano-cytrynowym zapachu.

Ponadto opisano jeszcze inne gatunki, m.in. Pelargonium popilacium o zapachu jodłowym i Pelargonium tomentosum o zapachu miętowym. Najczęściej uprawiana pelargonia pachnąca Pelargonium qraveolens, często nazywana anginką, ma różowe kwiaty i dłoniaste, głęboko wcinane liście o różano-miętowym zapachu.

Aromatyczne liście pelargonii przydają się w kuchni. Po posiekaniu używa się ich do aromatyzowania sosów, kremów, galaretek, kostek lodu, syropów, octów. Można je również kandyzować, a także dekorować nimi ciasta i torty. Doskonale smakują grzanki lub pizza z serem posypane posiekanymi liśćmi pelargonii.

 

 

Te olejki leczą i pielęgnują

Olejek eteryczny pozyskiwany z wonnych pelargonii nosi wspólną nazwę olejku geraniowego. Głównymi jego składnikami są: geraniol, cytronelol, linalol, terpinol i alkohole. Stosuje się go w lecznictwie, aromaterapii, przemyśle perfumeryjnym i spożywczym. Również świeże lub zasuszone liście, dobrze zachowujące aromat, są używane w kuchni, lecznictwie i kosmetyce.

Olejek geraniowy działa przeciwdepresyjnie, antyseptycznie i ściągająco. Reguluje przy tym pracę kory nadnerczy, które z kolei stymulują wytwarzanie hormonów, w tym hormonów płciowych męskich i żeńskich. W związku z tym skutecznie łagodzi przykre objawy okresu menopauzy i PSM oraz innych stanów związanych z zaburzeniami równowagi hormonalnej w organizmie.

Ma również właściwości moczopędne, a w połączeniu z działaniem stymulującym układ limfatyczny jest doskonałym środkiem w leczeniu cellulitu, puchliny wodnej i obrzęku stawów. Zaleca się go do masażu w stanach napięcia przedmenstruacyjnego, nadmiernego zatrzymywania płynów w organizmie i różnego rodzaju obrzękach.

Właściwości moczopędne olejku związane są z działaniem dezynfekującym i dlatego skutecznie leczy infekcje dróg moczowych. UWAGA! Doustne stosowanie olejku geraniowego powinno być konsultowane z lekarzem! Napar z liści pelargonii wonnych jest łagodnym środkiem ściągającym, dezynfekującym i oczyszczającym skórę, polecanym do mycia i kąpieli.