Ośnieża karolińska Halesia carolina naturalnie występuje we wschodnich i południowo-wschodnich stanach Ameryki Północnej, gdzie rośnie nad brzegami rzek i w górach do wysokości 600 m n.p.m. W ogrodach tworzy wysokie krzewy lub niskie drzewa dorastające do 6 m o luźnej, jajowatej koronie. Liście ma jajowato-eliptyczne, jesienią wybarwiające się na żółty kolor. Dzwonkowate kwiaty osadzone są wzdłuż pędów i rozwijają się wraz z liśćmi.

Drugim gatunkiem uprawianym w Polsce jest halezja karolińska odmiana górska (Halesia carolina var. monticola), która naturalnie rośnie w wyższych partiach gór nawet do wysokości 1200 m n.p.m., gdzie jest wysokim drzewem dorastającym do 20 m. We wrocławskim Parku Szczytnickim okaz ten ma około 12 m wysokości i pień o 140-cm obwodzie.

Kolejnym gatunkiem rosnącym w Ameryce jest ośnieża dwuskrzydła Halesia dietera o liściach silnie pokrytych włoskami oraz kwiatach zebranych w krótkie grona. Ostatnim gatunkiem jest Halesia macgregorii, naturalnie występująca w Azji we wschodnich Chinach. Niestety, gatunek ten nie może być uprawiany w Polsce, ponieważ jest wrażliwy na niskie temperatury panujące podczas zim i może przemarzać.  

W ogrodzie halezje najlepiej rosną na stanowisku zacisznym. Preferują stanowiska delikatnie ocienione lub półcieniste. Halezja najlepiej rośnie na glebach umiarkowanie wilgotnych, o odczynie lekko kwaśnym i obojętnym, które w promieniu korony należy pokryć ściółką, chroniącą przed przesuszeniem, a zimą przed głębokim przemarznięciem gleby.

Halezje dobrze posadzić w miejscu wyeksponowanym, aby zaprezentować jej kwiaty, a latem zdrewniałe pestkowce przebarwiające się jesienią na brązowo.  

Wiosną kwitnienie jest dłuższe

Na przełomie kwietnia i maja halezje rozwijają przepiękne białe lub delikatnie zaróżowione dzwonkowate kwiaty zebrane po kilka sztuk w pęczki. Kwiaty są zrosłopłatkowe z widocznymi żółtymi pręcikami. Kwitnienie trwa około 2 tygodni, w zależności od przebiegu pogody. Podczas ciepłych dni jest krótkie i bardzo intensywne, a gdy wiosna jest umiarkowanie ciepła i wilgotna z amplitudami temperatury między dniem a nocą, jest znacznie dłuższe.

Po kwitnieniu w promieniu korony powierzchnia gleby obsypana jest licznymi białymi kwiatami.