Nashi - azjatyckie grusze

W Chinach, Korei i innych krajach Azji rosną niezwykłe grusze, zwane po japońsku Nashi. Mało kto wie jednak, że i w Polsce możliwa jest uprawa tego gatunku rodzącego niezwykłe egzotyczne owoce.

Jeszcze do niedawna grusze azjatyckie poza Azją nie były ani szerzej znane, ani uprawiane. Jednak niezwykły smak owoców sprawił, że od drugiej połowy XX wieku zaczęły być na szerszą skalę sprowadzane do krajów Europy, Ameryki oraz Nowej Zelandii. Zainteresowano się także ich hodowlą. Już pierwsze próby uprawy pokazały, że gatunek ten dobrze rośnie i owocuje również w innych warunkach klimatycznych.

W Polsce uprawa grusz azjatyckich dopiero raczkuje, gdyż jest to jeszcze mało znany gatunek, będący nowością na sadowniczym rynku. Obecnie w naszym kraju prowadzone są prace badawcze mające wyłonić najbardziej przydatne odmiany z przeznaczeniem do uprawy. Charakterystyczną cechą grusz azjatyckich jest kulisty kształt ich owoców, co sprawia, że bardziej przypominają jabłka niż typowe, znane w Polsce gruszki.

Z tego powodu spotyka się czasami błędną ich nazwę – jabłkogruszki. Miąższ tych egzotycznych owoców jest wyjątkowy. Gdy gruszki dojrzeją do zbiorów, stają się bardzo słodkie i niezwykle soczyste. W smaku wyczuwalna jest często delikatna waniliowa nuta. Jako cecha szczególna wymieniana jest też chrupkość miąższu, ponieważ owoce są wyjątkowo kruche.

Z tej przyczyny podczas zbiorów trzeba obchodzić się z owocami niezwykle ostrożnie, aby ich nie uszkodzić. Dlatego też w sklepach często spotyka się gruszki osłonięte siateczką zapobiegającą odgnieceniom. Owoce przechowują się dość dobrze i w domowych warunkach bez problemu przetrwają kilka tygodni.

W swojej ojczyźnie owoce gruszy azjatyckiej mają wszechstronne zastosowanie. Spożywa się je na surowo, poza tym wykorzystywane są do przyrządzania dżemów, koktajli i jako dodatek do wypieków. Cenione są też gruszkowe wina i soki. Z powodu delikatnego miąższu są częstym składnikiem owocowych sałatek i lodów.

Ponieważ grusze azjatyckie naturalnie rosną w rejonach o łagodniejszych zimach, należy pamiętać o tym, że w niektóre lata rośliny mogą ucierpieć od silnych mrozów. Sadząc drzewa, starajmy się wybierać miejsca osłonięte od zimowych wiatrów. Drzewa w okresie wegetacji atakowane są przez praktycznie te same choroby i szkodniki, które zagrażają rodzimym gruszom. W zdecydowanej większości lat gruszom azjatyckim nie potrzeba jednak ochrony przed chorobami, a szkodniki pojawiają się rzadko.

Sprawdzone odmiany

W Polsce dostępnych jest już wiele odmian gruszy azjatyckiej. Najbardziej przydatne są odmiany wywodzące się od gruszy piaskowej Pyrus pyrifolia. W naszym kraju najbardziej znane są odmiany ‘Chojuro’, ‘Hosui’, ‘Nijisseiki’ i ‘Shinseiki’. Zdecydowana większość odmian rodzi średniej wielkości kuliste owoce z bardzo soczystym miąższem i charakterystyczną ordzawioną skórką. Drzewa są plenne i w sprzyjające lata gałęzie wręcz uginają się pod ciężarem owoców. 

- ‘Nijisseiki’ to stara odmiana japońska, zaliczana do grupy najlepszych odmian. W odróżnieniu od innych, miąższ pozbawiony jest komórek kamiennych. Owoce o żółtym zabarwieniu skórki uważane są przez wielu za najsmaczniejsze. Można je także dłużej przechowywać. Drzewa nie rosną silnie, a dzięki średniemu terminowi kwitnienia oraz dojrzewaniu owoców nadają się do uprawy w warunkach Polski.

- ‘Shinseiki’ to bardzo plenna odmiana japońska, której owoce zbieramy zwykle w październiku. Odmianę łatwo rozpoznać po owocach, bo mają charakterystyczną żółtozieloną skórkę, natomiast miąższ jest soczysty i kruchy.

- ‘Chojuro’ to bardzo cenna odmiana, uprawiana od dawna w wielu krajach. Owoce są średniej wielkości, spłaszczone, o brązowej, suchej i szorstkiej skórce. Drzewa szybko rozpoczynają owocowanie i plonują corocznie, często bardzo obficie.

Do zbiorów przystępujemy pod koniec września lub w październiku.