Po raz pierwszy objawy tej choroby opisano ponad 30 lat temu na przykładzie kosodrzewiny rosnącej w Tatrach. Uważano wówczas, że przyczyną jej pojawienia się jest zanieczyszczenie środowiska. Prowadzone przez fitopatologów z Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu badania wskazały jednak, że jej przyczyną są grzyby z rodzaju Lophodermium.

Objawy w postaci żółtych drobnych plamek średnicy 1-2 mm pojawiają się wiosną. Obejmują wówczas od kilku do nawet kilkudziesięciu procent powierzchni igły. W miarę rozwoju choroby porażona powierzchnia igły powiększa się, igła przybiera barwę słomkowożółtą, a następnie opada. Termin masowego pierwszego osypywania się igieł przypada na przełom czerwca i lipca.

Wówczas na pędzie pozostają jedynie tegoroczne nieporażone igły, tworząc na końcach pędów rodzaj „pędzelka”. W kolejnych tygodniach obserwować można rozwój porażenia młodych, tegorocznych igieł, a drugi termin masowego opadania igieł, choć słabszy od letniego, zaobserwować można na początku września. Do tej pory choroba masowo występowała na kosodrzewinie rosnącej w Karkonoszach, a w mniejszym stopniu w Tatrach.

Mamy też sygnały, że żółta plamistość pojawia się na igłach kosodrzewiny w podgórskich ogrodach. Nasz zespół odkrył nowy gatunek grzyba powodującego żółtą plamistość na kosodrzewinie, który występuje tylko w Karkonoszach, dlatego nadano mu nazwę Lophodermium corconticum.