Ważnym aspektem aranżacji ogrodów jest oryginalność. Kto chce, aby jego posesja była inna niż wszystkie, powinien stosować nie tylko niesztampowe rozwiązania aranżacyjne, ale też oryginalne rośliny. Przecież wiele z nich znajduje się praktycznie na wyciągnięcie ręki.

Kolekcjonowanie oryginalnych, rzadko spotykanych roślin to hobby, któremu poświęca się coraz większe grono miłośników zieleni. U podstaw tego zjawiska leży zarówno chęć wyróżnienia się wśród sąsiedztwa, jak i rosnąca wiedza na temat uprawy i pielęgnacji roślin, także tych mniej rozpowszechnionych. Cennym źródłem informacji o takich okazach są m.in. fora internetowe oraz lokalne giełdy roślin.

Nieszpułka Mespilus (zdj.: Fotolia.com)

Bardzo ciekawe rośliny ozdobne można znaleźć nawet wśród tzw. gatunków pospolitych. Wystarczy wymienić abeliofyllum Abeliophyllum distichum, dawidię chińską Davidia involucrata oraz nieszpułkę Mespilus. Moda na uprawę pewnych roślin powraca falami, może teraz mają one szansę na ponowne zaistnienie w nieco większej skali niż dotychczas. Wspomniane gatunki nie są ani zbyt wymagające pod względem pielęgnacyjnym, ani też wyjątkowo wrażliwe na spadki temperatury.

Pod względem ozdobnym nie ustępują pola tym drzewomkrzewom, które są sklasyfikowane jako typowo ozdobne. Co więcej, w opinii niektórych ekspertów abeliofyllum sprawia bardziej eleganckie wrażenie niż spokrewniona z nim żółto kwitnąca forsycja. Gatunek ten wymaga okrycia na zimę.

Polecane w nadchodzącym sezonie

Pęcherznica kalinolistna Physocarpus opulifolius to silnie rosnący krzew, który osiąga do 3 m wysokości i 2 m szerokości. Do tej pory gatunek ten był uznawany głównie za roślinę kolekcjonerską, od kiedy jednak w masowej dystrybucji pojawiły się ozdobne z liści odmiany ‘Dart's Gold’ (liście żółte) oraz ‘Diabolo’ (liście czerwone) sytuacja zaczęła się zmieniać. Kwitnienie tych odmian przypada na koniec czerwcapoczątek lipca.

Jakie są wymagania tych roślin? Pęcherznica rozwija się pomyślnie w każdej glebie, rośnie jednak najlepiej na stanowiskach słonecznych do półcienistych. Rośliny są polecane do nasadzeń w charakterze zieleni miejskiej, a także na żywopłoty.

Dawidia chińska tworzy kuliste kwiatostany otoczone pięknymi podsadkami, za sprawą których drzewo zyskało przydomek chusteczkowego lub gołębiego. Atutami tego gatunku są także ciekawy piramidalny pokrój oraz sercowate soczysto zielone liście.

Trudniejsza do zdobycia jest Lonicera x purpusii oraz menziesia Menziesia ferruginea. Obydwa gatunki uchodzą za prawdziwy botaniczny rarytas i są oferowane tylko w nielicznych szkółkach. Druga jest wymagająca; podobnie jak różanecznik preferuje podłoże pozbawione wapnia, za to zasobne w próchnicę. Bryła korzeniowa roślin powinna być na zimę okrywana grubą warstwą wyściółki. Jeśli krzewy rosną w miejscach bardzo nasłonecznionych i narażonych na przeciągi, zalecane jest instalowanie osłony przeciwsłonecznejprzeciwwietrznej.

Zapomniana nieszpułka była uprawiana już w starożytności cenili ją Asyryjczycy, GrecyRzymianie. Rozprzestrzeniła się w cieplejszych rejonach kontynentu europejskiego i obecnie jest zdziczałym reliktem dawnych czasów. Owoce nieszpułki po przemarznięciu są miękkie i słodkie. Doskonale nadają się na przetwory. Można z nich przygotować bardzo smaczne dżemygalaretki oraz sosy.                

 

Chusteczkowe drzewo
Dawidia chińska bywa mylona ze znaną nam wszystkim lipą, jednak – co ciekawe – przede wszystkim poza okresem kwitnienia. Drobne główki kwiatowe w otulinie charakterystycznych kremowobiałych przykwiatków pojawiają się w maju. Drzewa dorastają do wysokości 10-12 m

Bliska krewniaczka forsycji
Abeliofyllum Abeliophyllum należy do tej samej rodziny botanicznej co forsycja i nawet wykazuje pewne podobieństwa pod względem kwitnieniaformy wzrostu. Jej filigranowe kremowobiałe kwiaty pojawiają się od marca. Krzewy osiągają wysokość do 2 m i preferują osłonięte stanowiska w słońcu; co 2-3 lata należy je prześwietlać.

Towarzysz różaneczników
Menziesia należy do roślin wrzosowatych, jej ojczystym kontynentem jest Ameryka Północna. Krzewy są wiecznie zielone, osiągają wysokość niespełna 1 m i czują się najlepiej na rabatach torfowych. W maju, czyli w okresie kwitnienia różaneczników, menziesia wydaje drobne, czerwone, dzwonkowate kwiaty. Krzewy potrzebują osłony na zimę.

Drzewko owocowe
Każdy wie, jak wygląda jabłoń czy grusza, a czy ktoś wie, jak wygląda spokrewniona z nimi nieszpułka? Wielopniowe krzewy wywodzą się z Azji Mniejszej, kwitną w maju, czerwcu, tworząc ładne duże kwiaty, z których rodzą się owoce (można je wykorzystywać na przetwory). Nieszpułka osiąga wysokość 4-5 m i prezentuje się najlepiej w ekspozycji soliterowej.

Grudniowe pachnidło
Mieszaniec Lonicera x purpusii powstał w wyniku skrzyżowania dwóch azjatyckich gatunków wiciokrzewu. Krzew ten dorasta do wysokości 2 m i jest silnie rozgałęziony. Cechą charakterystyczną tego gatunku jest kwitnienie; oto bowiem kremowobiałe, silnie pachnące kwiaty w sprzyjających warunkach otwierają się już w grudniu. W rejonach o łagodnym klimacie krzew utrzymuje liście przez całą zimę.