Siedmiolatka, cebula siedmiolatka Allium fistulosum to warzywo cebulowe, znane także pod nazwą czosnek dęty. Roślina ta nie występuje w stanie dzikim, a obecna forma uprawna została wyselekcjonowana w Chinach, prawdopodobnie 
z gatunku występującego w górskich rejonach północnej i środkowej Mongolii oraz na południowych obszarach Syberii. W Europie pojawiła się prawdopodobnie w średniowieczu.

Cebula siedmiolatka jest rośliną trwałą, wieloletnią. Może rosnąć w kępkach, jak szczypiorek, i zimować w gruncie. Częścią wykorzystywaną są mięsiste, rurkowate liście. Cebula ta nie tworzy typowego zgrubienia, choć niektóre odmiany mogą być wykorzystywane w całości, bowiem, w zależności od sposobu uprawy, można z niej uzyskać długą, wybieloną część, jak u pora. Jest odporna na niskie temperatury i może rosnąć na jednym stanowisku kilka lat. Cała roślina jest bogatym źródłem składników odżywczych, tj. witaminy C, witaminy z grupy B, karotenów, cukrów, aminokwasów oraz zawiera bardzo dużo flawonoidów, głównie kemferolu i kwercetyny, mających właściwości antyutleniające. Substancje te występują zarówno w liściach, jak i zgrubieniu.

W Polsce siedmiolatka uprawiana jest głównie w ogrodach działkowych i przydomowych. Do spożycia wykorzystywany jest najczęściej szczypior pojawiający się wcześnie na wiosnę. Jej liście są łagodne w smaku, mniej ostre od szczypioru cebuli czy szczypiorku. Ze względu na łagodny smak siedmiolatka jest doskonałym dodatkiem do różnego rodzaju potraw, sałatek i kanapek.

W handlu znajduje się obecnie kilka odmian siedmiolatki: odmiana ‘Kroll’ (Plantico Zielonki) tworzy rośliny o dużej liczbie łodyg rzekomych i liści na roślinie, o zabarwieniu zielonym, średniej długości. Odmiana ta charakteryzuje się małą skłonnością do wybijania w pędy kwiatostanowe i może być wykorzystywana do zbioru szczypioru na wiosnę, gdy osiągnie on wys. 20-30 cm. Drugi zbiór odrośniętych liści przeprowadzamy po miesiącu. Liście można też zbierać sukcesywnie, aż do sierpnia. Później pozostawiamy je na roślinie, by mogła dobrze przezimować.

Odmiana ‘Sprintesa’ (‘Torseed’) tworzy rośliny o wzniosłym pokroju, wysokie do 75 cm, szczypior o zabarwieniu niebiesko-zielonym, średnicy do 2,5 cm. Część cebulowa jest długa, o zbliżonej grubości na całej długości, może być bielona dla uzyskania dłuższej części wybielonej.

Jak uprawiać

Siedmiolatka jest rośliną odporną na niskie temperatury i można ją uprawiać na różne sposoby. Najprostszą metodą uprawy jest założenie wieloletniej plantacji z siewu nasion wprost w pole, z rozsady lub rozmnażanej wegetatywnie przez podział kępek. Wówczas wykorzystujemy same liście. Nowe odmiany wprowadzane do uprawy w ostatnich latach umożliwiają zbiory całych roślin z zielono zabarwioną łodygą dł. 40-70 cm, zakończoną białą cebulą o długości 1/4 do 1/3 całkowitej długości rośliny. Istotne znaczenie ma tu wybór lżejszej, przewiewnej gleby, bo ułatwia ona bielenie roślin. Siedmiolatka uprawiana z rozsady daje wcześniejszy plon. Może być wtedy sadzona pojedynczo lub podwójnie, na zbiór całych roślin. W Japonii rozsadę siedmiolatki sadzi się w bruzdy gł. 15 cm, zachowując 9-cm odległości w rzędzie między roślinami. W trakcie wegetacji rośliny podsypuje się 3-krotnie lub 4-krotnie ziemią i zbiera po wybieleniu łodygi rzekomej.