Różowe i niebieskie kule kwiatowe hortensji ogrodowej Hydrangea macrophylla już jakiś czas temu zagościły w naszych letnich ogrodach. Mało znane są natomiast bardzo ładne krewne tej popularnej rośliny. Warto zwrócić uwagę na bujne białe kwiaty hortensji krzewiastej (drzewkowatej) H. arborescens ‘Annabelle’ i bukietowej (wiechowatej) H. paniculata ‘Grandiflora’, które rozwijają się od lipca do września.

W białe wiechy kwiatów zdobi się latem także hortensja dębolistna H. quercifolia. Są one trochę skromniejsze, ale za to lekko pachną i przekwitając, czerwienieją. Krzew wyróżnia się także dekoracyjnymi liśćmi, które jesienią przybierają różne odcienie kolorów czerwonego i pomarańczowego. A gdy już opadną liście, na pędach pozostają wciąż atrakcyjne, chociaż zaschnięte kwiatostany. Gatunek ten nie jest w pełni odporny na mrozy.

Marzenia o kwiatach w kolorze niebieskim lub różowym spełni hortensja piłkowana Hydrangea serrata. Jej płaskie kwiatostany wyglądają efektownie i bardziej naturalnie niż kwiaty hortensji ogrodowej. Z tego względu hortensję piłkowaną można łączyć w pięknych aranżacjach z innymi krzewami kwiatowymi, a także bylinami, bez obawy, że zdominuje całą grupę.

Podobnie ciekawe kompozycje z innymi krzewami ozdobnymi tworzy hortensja kosmata H. aspera (wrażliwa na mrozy, podobnie jak hortensja ogrodowa). Na rabacie mogą jej towarzyszyć m.in.: różaneczniki, azalie, kalina buldeneż i laurowiśnia. Gdy te krzewy przekwitną, pojawiają się płaskie, parasolowate baldachy kwiatostanów hortensji o barwach różowej, czerwonej lub niebieskiej.

W grupie hortensji o dużych walorach dekoracyjnych znajduje się także forma pnąca. Jeżeli pędom hortensji pnącej H. petiolaris zapewnimy podparcie (może to być ściana domu, słupy pergoli czy pień drzewa), roślina potrafi wspiąć się nawet na wysokość 10 m. Takie wyczyny akrobatyczne umożliwiają jej mocne korzenie czepne, które pojawiają się na pędach pod wpływem ocierania się o szorstką powierzchnię muru lub kory drzewa. Pędy świeżo posadzonej hortensji należy przyczepić do podpory. Hortensja pozbawiona oparcia nie wytwarza korzeni czepnych, ma pokrój krzaczasty i osiąga wysokość zaledwie 1,5 m, ale rozrasta się na szerokość, pokrywając sporą powierzchnię gruntu.

Różniące się cechami zewnętrznymi hortensje mają jedno wspólne upodobanie: lubią podłoże lekko kwaśne, o pH od 5,5 do 6,0. Ponieważ taka gleba występuje w ogrodach raczej rzadko, przy sadzeniu krzewu dołek należy wypełnić podłożem będącym mieszaniną rodzimej gleby i ziemi dla różaneczników.

 

 

Hortensje lubią podłoże stale i równomiernie wilgotne. Potrzebują więcej wody, jeżeli rosną w miejscach mocniej nasłonecznionych. Na wiosnę pędy hortensji krzewiastej ‘Annabelle’ i bukietowej możemy przyciąć bardzo mocno. Gatunki te kwitną na tegorocznych pędach. Dzięki temu cięciu kwiatostany hortensji będą większe. Hortensję bukietową można prowadzić w formie drzewka.

Inne hortensje potrzebują jedynie wiosennego cięcia pielęgnacyjnego. Usuwamy tylko zaschnięte kwiatostany i przeszkadzające lub chore pędy.