Kwiaty kuklika Geum zadziwiają bogactwem kształtów i barw. W zależności od gatunku i odmiany są duże albo niewielkie, pojedyncze lub pełne, sztywno zwrócone ku słońcu albo lekko zwieszone, w subtelnych lub jaskrawych odcieniach kolorów. Czarująca bylina nie potrzebuje wiele, aby dobrze poczuć się w ogrodzie. Wystarczy jej miejsce nasłonecznione lub słabo zacienione z ziemią lekko wilgotną. Źle znosi okresy letniej suszy i nadmiar wilgoci w zimie.

Długowieczność odmian zależy głównie od pochodzenia. Żywotne klasyczne formy kuklika Geum x heldreichii, np. ‘Sigiswand’, czy też Geum coccineum ‘Werner Arends’ wystarczy wykopywać i dzielić co cztery-pięć lat. Potomków południowoamerykańskiego Geum chiloense, jak np. złocistożółta odmiana ‘Lady Stratheden’ i czerwona ‘Mrs Bradshaw’, należy odmładzać już po trzech latach. Te dwie popularne odmiany są sprzedawane także pod nazwami ‘Goldball’ i ‘Feuerball’. Niektóre kukliki są bardziej żywotne.

Stara holenderska odmiana ‘Prinses Juliana’ może w tym samym miejscu rosnąć nawet do dziesięciu lat, co roku zachwycając jaskrawopomarańczowymi kwiatami. Zasadniczo pora na odmładzanie nadchodzi wtedy, gdy w środku kępy pędów pojawiają się puste miejsca.

Pełnię kwitnienia większość odmian przeżywa między majem a czerwcem, wczesne kwitną najbujniej już w kwietniu, a późne nawet w sierpniu. Niektóre kukliki pysznią się nie tylko kwiatami. Kuklik trójkwiatowy Geum triflorum zawiązuje puszyste owocostany z długimi witkami okrytymi miękkimi włoskami. Liście kuklików są zimozielone i zdobią rabatę także poza okresem kwitnienia.

Poza tym nie smakują ślimakom. Kukliki warto kojarzyć z roślinami o podobnych upodobaniach stanowiskowych, jak np. pełnik, orlik, jarzmianka, dzwonki czy ciemnolistne żurawki. Kuklików nie należy sadzić pojedynczo, gdyż łatwo mogą zniknąć na rabacie. Posadzone w grupie szybko ukażą swoje całe piękno.

 

Kuklik w skrócie

Cechy ogólne: ok. 50 gatunków z licznymi odmianami, wysokość od 20 do 80 cm, bylina zimozielona.

Kwiaty: w różnych odcieniach koloru białego, żółtego, pomarańczowego, różowego i czerwonego od kwietnia do sierpnia, w zależności od gatunku i odmiany, niektóre odmiany kwitną ponownie jesienią.

Stanowisko: słoneczne z niezbyt mokrą ziemią, niewysychające latem i mało wilgotne w zimie.

Pielęgnacja: co kilka lat odmładzanie przez podział.

 

Wprowadźmy kukliki do naszych ogrodów

Kuklik jest skromną, najczęściej niewysoką  byliną. Jego walorem są delikatne kwiaty o ciepłych barwach. Oprócz klasycznych pomarańczowych i czerwonych odmian w ostatnich latach pojawiły się nowe o kwiatach w czarujących pastelowych odcieniach, wielobarwnych, pełnych i półpełnych albo o pomarszczonych płatkach.

One sprawiły, że kukliki podobają się coraz bardziej i coraz częściej spotykane są w ogrodach. Nowe ładne odmiany to m.in. ‘Bell Bank’, ‘Mai Tai’, ‘Gimlet’, ‘Flame of Passion’, ‘Sigiswang’ i ‘Cosmopolitan’. Po kwitnieniu pędy kuklików można śmiało ściąć. Potem pojawią się nowe liście zdobiące rabatę do końca sezonu. Cięcie zapobiega także niepożądanym samosiewom.

 

Kukliki - pomysły na nasadzenia

1. Kukliki o różnych barwach kwiatów i formach wzrostu można łączyć w urozmaicone kompozycje. Tutaj odmiana o zwartym pokroju towarzyszy żółtopomarańczowej odmianie wielkokwiatowej.

2. Ten duet wyróżniają kwiaty w zbliżonych odcieniach. Matowy kolor morelowy dziewanny ‘Cotswold Beauty’ łagodzi pomarańczowe tony kuklika.

3. Jasnożółte kwiaty kuklika ‘Banana Daiquiri’ pięknie kontrastują z niebieskimi kwiatostanami kocimiętki.

4. Kuklik zwisły Geum rivale jest byliną rosnącą w stanie dzikim na terenie całego kraju. Ma zwieszone dzwonkowate kwiaty w kolorach żółtym do różowego, otoczone czerwonobrązowym kielichem.