Gabion oznacza po włosku wielki kosz. Pierwsze tego typu konstrukcje pochodzą ze średniowiecza i wówczas były wykorzystywane do budowania i umacniania fortyfikacji. Kosze wyplatano z wikliny i wypełniano ziemią. Ustawione piętrowo, tworzyły wał obronny.

Gabiony wykonuje się przeważnie z ocynkowanych prętów i wypełnia różnym kamieniem. Kosze takie doskonale sprawdzają się jako ścianka oporowa, umocnienie skarpy, murek osłonowy. Z powodzeniem, choć przy dużym nakładzie pracy i środków, można je wykorzystać do wykończenia fasady budynku. Niekwestionowaną zaletą gabionów jest to, że po odpowiednim przygotowaniu mogą być obsadzane roślinami. W grę wchodzą zarówno kwitnące gatunki rabatowe, rośliny skalne, jak i krzewy czy pnącza.

Praktycznie każda z firm specjalizujących się w produkcji gabionów ma opracowaną własną technologię wytwarzania i własny system szybkiego i bezpiecznego montażu. Dzięki temu konstrukcje niedużych rozmiarów może złożyć każdy, kto ma podstawową wiedzę budowlaną. Duże instalacje wymagają zwykle dodatkowych wzmocnień, dlatego ich montaż lepiej zlecić wyspecjalizowanej firmie. 

 

 

Kosze można wypełnić łamanym granitem lub bazaltem, gnejsem, otoczakami. Ale nie tylko. Za efektowne wypełnienie może posłużyć także drewno (równo ułożone polana), kolorowe plastikowe butelki po napojach, tłuczona czerwona cegła z rozbiórki. Co tylko komu przypadnie do gustu i co harmonijnie wkomponuje się w otoczenie.

Materiały można łączyć, najważniejsze, by były odporne na działanie warunków atmosferycznych. Mówiąc o gabionach, myślimy zwykle o sześciennych klatkach, tymczasem kosze mogą mieć również kształt cylindra lub kuli. Mogą też tworzyć przeróżne formy architektoniczne typu klomb lub ława. Sam drut (pręty) zabezpieczony jest przed korozją (ocynkowany ogniowo), dzięki czemu charakteryzuje się długą żywotnością.