Jedną z najczęściej występujących chorób pochodzenia grzybowego na róży jest mączniak prawdziwy róży Sphaerotheca pannossa. Pierwsze objawy pojawiają się zwykle w połowie maja lub na początku czerwca i początkowo występują na młodych liściach w postaci białego nalotu, który bardzo szybko rozprzestrzenia się na blaszkę liściową. Porażone liście są zdeformowane, a ich brzegi lekko zwijają się ku dołowi.

Pod koniec lata białą grzybnię można zaobserwować także na pędach i płatkach kwiatów. Duże nasilenie objawów może spowodować zahamowanie kwitnienia i opadanie liści.

 

 

Jeżeli szukacie ekologicznych sposobów na szkodniki, choroby i gnojówki roślinne, znajdziecie je także tutaj:

Grzyby atakujące róże

Kolejną groźną chorobą jest rdza róży powodowana przez kilka gatunków grzybów z rodzaju Phragmidium. Na przełomie kwietnia i maja można zaobserwować jej objawy na spodniej stronie blaszki liściowej i młodych pędach w postaci bardzo drobnych żółtopomarańczowych plamek. Zainfekowane liście i pędy są zdeformowane. Liście z objawami porażenia zasychają i masowo opadają. Najwięcej problemów mają miłośnicy róż z czarną plamistością róży Diplocarpon rosae. 

Początkowo objawy widoczne są na liściach w postaci jasnobrązowych, potem czerniejących plam. Są one okrągłe i nieregularne i często zlewają się ze sobą. Wokół plam tkanki liściowe żółkną. Silnie porażone liście opadają. Objawy pojawiają się także na pędach w postaci czerwonawych, lekko wypukłych przebarwień. Krzew broniąc się, wytwarza przed nadejściem jesieni nowe liście, dlatego zimą łatwiej przemarza. Grzyb zimuje na opadłych liściach i porażonych pędach. Należy uprawiać odmiany odporne. Nie powinno się podlewać roślin w pochmurne i deszczowe dni.

Zapobieganie wszystkim chorobom róży polega na usuwaniu porażonych pędów, zbieraniu i niszczeniu opadłych liści. Podczas podlewania unikajmy zwilżania liści, bo utrzymująca się na nich wilgoć sprzyja rozwojowi nie tylko rdzy, ale i innych chorób. Usuwajmy opadłe liście i wycinajmy porażone pędy. Ochronę chemiczną odpowiednimi środkami rozpocznijmy, gdy zauważymy pierwsze objawy.

Najczęściej występujące szkodniki róż

Na różach występują również szkodniki. Jednym z najgroźniejszych jest mszyca różano-szczeciowa Macrosiphum rosae. Mszyce żerują w koloniach na pąkach kwiatowych i pędach wierzchołkowych. Żerowanie to powoduje, że wzrost roślin jest zahamowany, a pąki kwiatowe są zdeformowane. Po pojawieniu się pierwszych mszyc krzewy należy opryskiwać preparatami owadobójczymi w okresie, gdy temperatura spada poniżej 20°C, ochronnymi.

Często na liściach róż można zaobserwować pojawiające się drobne białe plamki. Jest to objaw żerowania skoczka różanego Edwarsiana rosae. Larwy, nimfy oraz owady dorosłe żerują na spodniej stronie liści. Z czasem całe liście stają się białe i opadają. Owady dorosłe są białe lub białożółte. Na wiosnę trzeba przyciąć pędy i je spalić (wraz z jajami skoczka). Po zauważeniu pierwszych uszkodzeń należy rośliny opryskać preparatami chemicznymi. Kolejnym szkodnikiem róż jest nimułka różana Blennocampa phyllocolpa. Podczas składania jaj samica nakłuwa liść.

W wyniku nakłucia liście zwijają się wzdłuż nerwu głównego brzegami do dołu. Wewnątrz żerują jedna lub dwie larwy, które zeskrobują tkanki ze spodniej strony liścia. Uszkodzone liście mają kolor pomarańczowy, zasychają i opadają. Owad dorosły jest czarny i błyszczący. Larwy są barwy żółtawej i mają jasnobrunatną głowę. Po zauważeniu pierwszych zwiniętych liści należy je zebrać i palić. Można też zastosować środki do zwalczania mszyc. Tym samym preparatem można zwalczać gąsienice, które zjadają blaszki liściowe.