Autorką tekstu jest dr Regina Dębicz

W Polsce w warunkach naturalnych spotkamy dzwonki Campanula w wielu miejscach: wzdłuż dróg, na skrajach lasów, polanach leśnych, łąkach, zboczach górskich. Wzrok przyciągają zwiewne kwiaty o barwach niebieskiej, fioletowej, a czasem białej i różowej. U nas występuje 19 gatunków dzwonków, ale na świecie jest ich aż 300. Większość z nich to byliny.

Dzwonki najlepiej rosną w żyznej, próchnicznej, lekko gliniastej glebie  zasobnej w wapń, choć niektóre zadowalają się glebą słabszą. Większości z nich odpowiadają stanowiska słoneczne i umiarkowanie wilgotne. Inne wolą półcień, miejsca suche, znosząc nawet okresową suszę. Kwitną od czerwca do września, a po przycięciu także jesienią. Rozmnażamy je przez podział wiosną lub po kwitnieniu, a także z nasion.

Najpopularniejsze odmiany dzwonków wysokich

Dzwonek kremowy  Campanula lactiflora to jeden z najwyższych gatunków, osiąga wysokość 1,5 metra, pochodzi z Kaukazu. Szeroko dzwonkowate kwiaty barwy fioletowej, liliowej, różowej lub białej, zebrane w okazałe luźne kwiatostany, rozwijają się od czerwca do sierpnia. Lubi żyzną, przepuszczalną, umiarkowanie wilgotną glebę i słońce. Efektownie wygląda na rabatach i jako soliter, np. między krzewami lub wysokimi trawami.

Dzwonek kremowy Campanula lactiflora (zdj.: Adobe Stock)

Dzwonek szerokolistny Campanula latifolia jest gatunkiem rodzimym. Ma proste, nierozgałęzione pędy kwiatostanowe dorastające do 120 cm i jajowate, zaostrzone liście, z których kątów wyrastają fioletowe lub białe kwiaty długości 5 centymetrów.  Kwitnie w czerwcu-lipcu. Gatunek tolerancyjny co do żyzności i typu gleby. Nie odpowiadają mu tylko suche piaski, gleby podmokłe i kwaśne. Dobrze wygląda na rabatach i między krzewami.

Dzwonek brzoskwiniolistny Campanula persicifolia – gatunek rodzimy o prostych, nierozgałęzionych pędach wysokości 30-100 centymetrów, na końcu których latem rozwijają się szeroko dzwonkowate kwiaty barwy niebieskiej lub białej. Liście ma gładkie, wąsko lancetowate, jak u brzoskwini. Lubi słońce, dobrze znosi również półcień i nie wymaga dużo wody. Zadowala się przeciętną glebą ogrodową. Łatwy w uprawie. Można go polecić na rabaty, na kwiat cięty i na łąki kwietne.

 

Dzwonek brzoskwiniolistny Campanula persicifolia (zdj.: Adobe Stock)

Dzwonek skupiony  Campanula glomerata to gatunek rodzimy. Dorasta do 80 cm i jest bardzo dekoracyjny. Tworzy liście odziomkowe (sercowate) oraz łodygowe (węższe, krótsze i bezogonkowe) i kwiaty długości 2 cm, zebrane w wierzchołkowe kuliste kwiatostany, mogące przybierać w zależności od odmiany barwy: fioletową, niebieską lub białą. Kwitnienie większości odmian przypada na czerwiec. Zaraz potem pędy warto przyciąć. Jest niezawodny w uprawie, dobrze rozrasta się na każdej glebie (pod warunkiem że nie będzie zakwaszona) w miejscach słonecznych i lekko ocienionych. Ładnie wygląda w towarzystwie wielu innych gatunków bylin, np. tych o żółtych kwiatach lub liściach.