Rośliny z rodzaju figowiec Ficus należą do rodziny morwowatych Moraceae. Rodzaj ten reprezentowany jest przez około 1200 gatunków, występujących we wszystkich cieplejszych rejonach świata. Figowce przybierają formę drzew, krzewów lub pnączy. Wspólną cechą łączącą różne gatunki jest zawartość w ich tkankach soku mlecznego, z którego pozyskiwano dawniej kauczuk. Interesującym drzewem, osiągającym wysokosć 30 m, jest występujący w Indiach figowiec bengalski Ficus benghalensis. U starszych okazów tego gatunku na rozłożystych, często poziomych gałęziach, tworzą się długie oraz  silne korzenie przybyszowe, pełniące funkcję podporową, z których z upływem czasu powstają tzw. pnie pochodne.

W północnej i wschodniej Afryce rozprzestrzenił się figowiec sykomor (figa morwowa) Ficus sykomorus. W starożytnym Egipcie jego drewno było wykorzystywane do różnych celów (np. na trumny dla faraonów). Od wieków uprawiany jest przede wszystkim jako drzewo cieniujące.

Największe znaczenie użytkowe ma figowiec pospolity (drzewo figowe, figa pospolita) Ficus carica – jedno z najstarszych i najbardziej długowiecznych drzew owocowych. W Starym Testamencie figi należały do najczęściej spożywanych, obok wina i oliwy, produktów roślinnych. Współcześnie używa się ich głównie jako bakalii, ale w innych rejonach swiata świeże lub suszone owocostany są ważnym elementem posiłku. Najwięcej drzew figowych uprawia się w regionie śródziemnomorskim.

Fikusy naturalnie rosną w różnych częściach swiata i szczycą się ogromną liczbą gatunków. Kilkanaście z nich zadomowiło się w mieszkaniach jako rośliny doniczkowe.

Figowce do dekoracji wnętrz o pokroju wzniesionym. Figowiec lirowaty Ficus lyrata pochodzi z Afryki Zachodniej, gdzie jako drzewo osiąga do 30 m. Ma grube, skórzaste, soczystozielone liście, przypominające kształtem skrzypce lub lirę, o imponujących rozmiarach: 30 do 60 cm długości i 25 cm szerokości. Po przycięciu fikus ten ładnie się rozgałęzia i jest bardzo dekoracyjny. Potrzebuje jednak dużo miejsca i światła, padającego najlepiej ze wszystkich stron. Jest wrażliwy na przeciągi, szczególnie w zimie. Zbyt mała wilgotność powietrza i niska temperatura mogą być przyczyną pojawiania się brunatnych plam na liściach.

Figowiec sprężysty Ficus elastica pochodzi z Indii, gdzie rośnie jako drzewo do wysokości 30 m. Liście ma szerokie, skórzaste, z wierzchu ciemnozielone i błyszczące, na spodzie jasnozielone i matowe. Nowe liście wysuwają się z ostro zakończonej czerwonawej pochwy i początkowo mają brązowawą barwę. W mieszkaniach rośnie bardzo szybko. Właściwie pielęgnowany, tworzy rozgałęzione drzewo. Ładne okazy o kilku pędach uzyskuje się po przycięciu młodych roślin nad trzecim, czwartym liściem. W sprzedaży dostępne są odmiany: popularna ‘Decora’ – o liściach ciemnozielonych, ‘Robusta’ – o liściach bardzo dużych, szerokich i zwartym wzroście. Są również rośliny o pstrych lub marmurkowych liściach, jak np. ‘Tricolor’, która ma nieregularne plamy szaro zielone i słomkowo żółte, a nerwy różowawe, ‘Variegata’ – o liściach pięknie kremowo i żółto obrzeżonych i ‘Schrijveriana’ – ze skomplikowanym marmurkowatym wzorem. Figowiec sprężysty dobrze rośnie w jasnych pomieszczeniach. Należy pamiętać, że brak dostępu do światła przyczyni się do ograniczenia jego wzrostu. Rośliny te nie wymagają zbyt dużo ciepła, dobrze rosną w temperaturze pokojowej. W lecie podlewa się je dość obficie, zimą natomiast utrzymuje ziemię zaledwie wilgotną. W okresie wegetacji nawozi się je raz na 2, 3 tygodnie. Młode rośliny przesadza się wiosną raz do roku, starsze tylko wtedy, gdy jest to konieczne.

Na brzegu liści mogą pojawiać się duże, żółtobrązowe plamy z czerwoną obwódką. Jest to choroba wywołana przez grzyb, który należy zwalczać poprzez właściwe zasilanie i unikanie gwałtownych zmian temperatury w pomieszczeniach.

Figowiec Binnendijka Ficus binnendijkii ma długie (15-20 cm) wąskolancetowate liście. Rośliny dobrze się krzewią. Ciekawie wyglądają także w formie piennej. Nadają się do dekoracji dużych wnętrz. W uprawie domowej wymagania ich są podobne do figowca Benjamina. U nas dostępne są dwie odmiany: ‘Alli’ oraz ‘Amstel Queen’.

Fikus Benjamina Ficus benjamina rozrasta się do dużych drzew o rozłożystych koronach. W pomieszczeniach osiąga wysokość do 5 m, jego liście są błyszczące, lekko skórzaste, długości 2-12 cm i szerokoŚci 2-5 cm (w zależności od odmiany) i gęsto osadzone na jasnoszarych cienkich pędach. W kwiaciarniach i sklepach ogrodniczych jest duży wybór ładnych odmian fikusa Benjamina, nadających się do dekoracji różnych pomieszczeń ‘Exotica’, ‘Indica’ i ‘Natasha’. Dużym powodzeniem cieszą się również odmiany żółto lub kremowo przebarwione, np. ‘Golden King’, ‘Golden Princess’, ‘Starlight’, ‘Variegata’ i ‘Hawaii’. Fikus Benjamina najlepiej rośnie w pomieszczeniach jasnych (unikajmy prażącego słońca) i ciepłych. Ustawiony w miejscu ciemnym traci liście. Podlewa się go umiarkowanie, częstotliwość uzależniając od temperatury otoczenia – latem zwykle dwa razy w tygodniu, zimą rzadziej, pamiętając, by nadmiar wody na podstawce zawsze odlać. Należy unikać jego przestawiania. Fikus Benjamina lubi zraszanie i delikatne mycie letnią wodą. Od wczesnej wiosny do końca sierpnia nawozi się go  raz na dwa tygodnie. Przesadza się wiosną, gdy korzenie całkowicie przerosną ziemię w doniczce (można go prowadzić w formie piennej).

Figowce o pędach płożących i zwisających Figowiec pnący Ficus pumila tworzy cienkie, nitkowate pędy i liczne korzenie czepne. Liście ma niewielkie, ok. 2-cm długości i szerokości, w zarysie jajowate lub sercowate. ładnie prezentuje się na pałąkach lub paliku owiniętym mchem, a także w wiszących pojemnikach. Dobrze rośnie w pomieszczeniach ciepłych o dużej wilgotności powietrza. Nie toleruje bezpośredniego nasłonecznienia, dlatego najodpowiedniejszym miejscem jest stanowisko przy oknie o wschodniej lub zachodniej wystawie albo w głębi pokoju. Figowiec pnący dobrze znosi cięcie. Wiosną i latem podlewa się go umiarkowanie, ale regularnie. Wymaga spryskiwania miękką, ciepłą wodą. Zimą ogranicza się nieco podlewanie i nie spryskuje, chyba że roślina stoi w ciepłym i suchym miejscu. Raz na 2, 3 tygodnie powinien być nawożony rozcieńczonym nawozem. Przesadza się go najlepiej na wiosnę.

Figowiec czepny Ficus sagitata ma liście większe, długoŚci około 5 cm, zaokrąglone przy ogonku i zaostrzone na wierzchołku, brzegiem sfalowane. Znaną jego odmianą jest ‘Variegata’ (liście obrzeżono kremowożółto). Fikus ten ma podobne wymagania co figowiec pnący. Dostępny jest w doniczkach z pałąkiem lub zwieszającymi się pędami.