Autorką tekstu jest mgr inż. Agata Woźnicka

Pochodzące z okresu dewonu paprocie drzewiaste wytwarzają tzw. pień, czyli pionowo rosnące kłącze porośnięte korzeniami przybyszowymi i pokryte zeschniętymi nasadami obumarłych liści. Na wierzchołku wyrastają atrakcyjne młode liście w kształcie pastorałów. Dojrzałe tworzą parasol z pierzasto podzielonych liści dorastających do 2 metrów. Dzięki takiej budowie wyglądają niczym palmy. U roślin w wieku około 20 lat na spodzie blaszek liściowych tworzą się zarodniki. Młode części roślin pokryte są czerwonymi miękkimi włoskami.

 

 

W uprawie doniczkowej spotykane są głównie dwa gatunki: cjatea jędrna Cyathea medullaris i diksonia antarktyczna Dicksonia antarctica. Pierwsza ma charakterystyczny czarny pień pokryty sześciokątnymi nasadami liści i niektóre części roślin z kłującymi łuskami. U młodych roślin martwe liście zachowują się na kłączu. Pień diksonii jest owłosiony u podstawy, zwykle pojedynczy, ale może się rozgałęziać. Sterylne i płodne liście paproci wyrastają na przemian w warstwach.

Cjatea rośnie nieco szybciej i osiąga większe rozmiary, można ją rozmnażać ze świeżych zarodników, ale jej wzrost będzie bardzo powolny. Możliwe jest ścięcie i posadzenie świeżych pni roślin (wymagają nawadniania). Boczne odgałęzienia diksonii też można obciąć i posadzić.

Przy odpowiedniej wilgotności wytworzą korzenie. Pozostały kikut nie zregeneruje się, bo zbudowany jest z martwej materii organicznej. Gatunek ten rozmnaża się ze sporów, ale w uprawie możliwe jest oddzielanie sadzonek wyrastających wokół podstawy kłącza.

Paprocie drzewiaste dostępne są w sklepach internetowych w postaci zasuszonych kłączy. Diksonia może przetrwać ten zabieg, cjatea najczęściej nie (chyba że kłącze zostało obcięte poniżej poziomu gruntu). Paprocie drzewiaste w domu rosną ok. 5 centymetrów rocznie. Przesadzamy je wiosną, gdy korzenie wypełnią donicę, potem nie wykonujemy już tego zabiegu. Paprocie drzewiaste nadają się do uprawy w oranżeriach, szklarniach i ogrodach zimowych, a także w mieszkaniach. Latem wystawiamy je na zewnątrz, na przykład na balkon lub taras.

Najważniejsze zabiegi pielęgnacyjne

Paprocie drzewiaste nie lubią nadmiaru słońca – wymagają stanowiska jasnego, ale nie bezpośrednio nasłonecznionego. Należy je uprawiać w mieszance ziemi, kompostu, kory i piasku. Nie wymagają zbyt dużo wody, ale należy utrzymywać stale wilgotne podłoże i często zraszać „pień” paproci oraz liście.

Szczególnie w okresie grzewczym warto ustawić donice na tackach z kamieniami i wodą, aby zwiększyć wilgotność powietrza. Optymalna temperatura do uprawy to temperatura pokojowa. Należy unikać temperatur powyżej 24°C i poniżej 7°C. Rośliny nawozimy 1-2 razy w miesiącu.