Ogród ozdobny: co lubi śnieżyczka przebiśnieg?

lutymmarcu, często jeszcze ponad ośnieżoną ziemią, ukazują się kwiaty śnieżyczki przebiśniegu Galanthus nivalis. Jest to rodzimy gatunek uprawiany w ogrodach od początku XVI wieku. Gruszkowate białe kwiaty osadzone pojedynczo na szypułkach długości do 20 cm wyrastają z małej cebuli. Trzy zewnętrzne listki okwiatu są wydłużone, trzy wewnętrzne, o połowę krótsze, zrośnięte w rureczkę z zieloną plamką na szczycie. Roślina ta ma skromne wymagania. Lubi półcieńglebę lekką, próchniczną, dostatecznie wilgotną, zwłaszcza wiosną.

Rozrasta się gromadnie, tworząc charakterystyczne skupienia. Śnieżyczki wraz z przylaszczkami, krokusami, śnieżycami, wrzośćcami i wczesnymi pierwiosnkami są piękną ozdobą wiosennych rabat. Nie lubią jednak sąsiedztwa innych silnie rozrastających się roślin ozdobnych. Idealnym dla nich miejscem na działce czy ogrodzie jest obrzeże krzewów ozdobnych. Pod koniec wiosny, kiedy już nasze rośliny przekwitły, krzewy czerpią najwięcej wody, osuszając ziemię wokół cebul, co jest dla nich bardzo korzystne, gdyż przebiśniegi wcześnie zapadają w stan spoczynku. Jest on jednak krótki, bo od połowy lata cebulki ponownie ukorzeniają się i formują kwiaty do przyszłorocznego kwitnienia.

Śnieżyczki mogą rosnąć latami na tym samym miejscu. Jeżeli chcemy nasze „przebiśniegi” przesadzić, to najlepiej wykonać to po kwitnieniu, gdy jeszcze widoczne są ich liście. Wykopane cebule najlepiej od razu posadzić na nowe miejsce. Śnieżyczki są pod ochroną. Ich cebule do ogrodu kupujemy w sklepach (pochodzą z plantacji reprodukcyjnych, są bardzo tanie i dostępne od sierpnia). Do gruntu trzeba je wysadzić we wrześniu - październiku w odstępach co 5-10 cm na głębokość 6 cm.

Śnieżyczka przebiśnieg Galanthus nivalis (zdj.: Fotolia.com)

  

Kwiaty w domu: rozmnażanie przez sadzonki liściowe

Niektóre gatunki roślin mają zdolność do tworzenia pąków przybyszowych na liściach lub ogonkach liściowych, które dają początek nowym roślinom. Właściwość ta wykorzystywana jest do ich rozmnażania. Wyróżnia się dwa typy sadzonek liściowych: sporządzane z całych liści lub z ich fragmentów. Z całych liści można rozmnażać np. sępolię fiołkową Saintpaulia ionantha, syningię Sinningia hybrida, peperomie Peperomia sp. oraz rośliny gruboszowate: kalanchoerozchodniki Sedum. Liście umieszcza się ogonkiem liściowym lub, u gatunków o liściach siedzących, nasadą liści w podłożu. Z fragmentów liści mnoży się begonię królewską Begonia rex, skrętnika Streptocarpus hybridus lub sansewierię gwinejską Sansevieria trifasciata.

Sposób sporządzania takich sadzonek jest różny i zależy głównie od kształtu liścia. U skrętnika wycina się najczęściej nerw główny, a utworzone w ten sposób połówki umieszcza się w podłożu, zagłębiając w nim miejsce cięcia. Długie liście sansewierii tnie się poprzecznie na odcinki o wysokości mniej więcej 5 cm i dolnym biegunem sadzonki umieszcza w podłożu. W ten sposób najlepiej jest rozmnażać tylko odmiany o jednobarwnych liściach. Z liści pstrych mogą bowiem wyrosnąć rośliny wybarwione inaczej niż roślina mateczna.

Warzywnik: wiosenne sadzenie czosnku i cebuli

Jeśli tylko warunki pogodowe na to pozwalają, uprawę czosnku jarego rozpoczynamy już w końcu marca, ewentualnie na początku kwietnia. Do sadzenia używamy ząbków zdrowych, dorodnych, pochodzącychkwalifikowanych plantacji. Do wiosennych nasadzeń warto polecić dwie odmiany: ‘Jarus’ i ‘Cyryl’. Aby ochronić je przed chorobami grzybowymi, można tuż przed sadzeniem zaprawić ząbki. Odległość rzędów powinna wynosić około 20-30 cm, natomiast w rzędzie 5-10 cm (mniejsze ząbki sadzimy gęściej).

Głębokość sadzenia wynosi około 3-4 cm. Bardzo ważne jest, aby ząbki umieścić pionowo, piętką w dół. Podczas uprawy delikatnie spulchniamy powierzchnię gleby wokół roślin (aby nie uszkodzić korzeni) i systematycznie usuwamy chwasty. Dobrym rozwiązaniem jest przykrycie gleby warstwą ściółki z torfu, rozdrobnionej słomy lub kory. Czosnek ma dość duże wymagania wodne, pamiętajmy więc o nawadnianiu naszej uprawy, zwłaszcza podczas suszy. Zbiór czosnku sadzonego wiosną przypada na przełom lipcasierpnia.

Na przełomie marca i kwietnia przystępujemy do sadzenia dymki cebuli zwyczajnej, czyli drobnych cebulek  średnicy 5 - 25 mm). Dymkę odpowiednią do sadzenia kupujemy w sklepach ogrodniczych. Taka metoda uprawy pozwala na uzyskanie w okresie wiosenno - letnim dosyć wczesnego plonu młodych główek cebuli z zielonym szczypiorem, które przeznacza się na bezpośrednie spożycie. Dymkę sadzimy piętką do dołu płytko – ok. 0,5 cm pod powierzchnią gleby i w rozstawie 20 - 30 x 5 - 8 cm. Pielęgnacja cebuli zwyczajnej w czasie uprawy jest podobna jak u czosnku.

 

 

Balkony i tarasy w marcu

Usuwamy osłony

marcu możemy już usunąć okrywy zabezpieczające przed mrozem (włókninę, folię pęcherzykowatą lub inne) z donic i pojemników pozostawionych na zimę na zewnątrz. Jednocześnie dobrze jest usunąć wszystkie martwe pędyzaschnięte liście.

Wycinamy słabe pędy

Już czas, aby rośliny spędzające okres spoczynkuciemności, jak granat właściwy Punica granatum, fuksja Fuchsia lub bieluń Brugmansia ujrzały światło dzienne, dlatego przenosimy je do widnych pomieszczeń i ustawiamy w jasnym miejscu.

Przy dobrym oświetleniu nowo wytwarzane pędy będą silneintensywnie wybarwione. Jeśli pozbawione światła rośliny zdążyły wypuścić pędy, to są one wybiegnięte – słabo wybarwione, nadmiernie wydłużone, rachityczne. Takie pędy usuwamy sekatorem. 

Przygotowujemy sadzonki pędowe

Marzec to dobry czas na sporządzanie sadzonek roślin balkonowych, np. pelargoniifuksji. Pamiętajmy, żeby sporządzać je z silnych pędów, dlatego rośliny, z których będziemy pobierać sadzonki, warto przenieść odpowiednio wcześniej (około 4-6 tygodni) w miejsce jasneciepłe.

Sad: mieszkanie dla piskląt

Gdy zima jest lekka, niektóre ptaki zaczynają zakładać gniazda już w lutym. Przygotowane przez nas własnoręcznie lub kupione gotowe budki lęgowe znacznie ułatwią tę ważną pracę sikorkominnym ptakom śpiewającym.

Domki wieszamy na wysokości 2-3 m nad ziemią. Otwór wejściowy powinien być skierowany na południe lub południowy wschód. Jego średnica zależy od rozmiarów gatunku, który zamieszka w domku. Powinna być możliwie jak najmniejsza, aby do piskląt nie mogły się dostać sroki. Pamiętajmy o tym, że budki należy zawieszać w miejscach trudno dostępnych dla kotów czy kun.