Co zrobić, gdy w naszym ogrodzie rosną 10–15 letnie iglaki, które nie zachwycają swoim wyglądem? Najlepszym rozwiązaniem będzie przycięcie ich i nadanie im ciekawych kształtów. Do formowania najodpowiedniejsze są cisy, cyprysiki, jałowce, tuje, sosny i świerki, a z roślin liściastych – wierzby, bukszpany i klony palmowe.

Drzewka, które są poprowadzone na różne formy i kształty wyglądają estetycznie i stylowo, co sprawia, że nasz ogród nabiera nowego, świeższego wyglądu. Systematyczne cięcie powoduje, że działka przeżywa drugą młodość, a starsze okazy uformowanych iglaków wyglądają bardzo dekoracyjnie.

Fachowo i umiejętnie przystrzyżone krzewy to nie lada wyzwanie dla ogrodnika-amatora. Tworząc zielone rzeźby, zwane topiarami, wiele osób używa do tego specjalnych form geometrycznych, które pomagają nadać roślinie pożądany kształt, np. żółwia, pawia czy łabędzia.

Niezależnie od tego, czy korzystamy z szablonów, czy tylko zwykłych narzędzi, jedno jest pewne, trzeba dać sobie sporo czasu na to, by efekt był zadowalający. Należy też uzbroić się w cierpliwość. A oto kilka istotnych informacji, o których warto pamiętać, jeśli zamierzamy formować iglaki.

Podstawy formowania iglaków

1. Ważną sprawą podczas zabiegu jest to, aby zbytnio nie okaleczyć roślin. Gałązki rosnące ku górze należy ciąć pod lekkim skosem. Wtedy woda deszczowa będzie mogła swobodnie spływać i zmniejszy się prawdopodobieństwo chorób.

2. Najlepszym okresem na przycinanie iglaków jest kwiecień oraz lipiec–sierpień. Nie przekraczajmy letniego terminu, gdyż uformowane pędy roślin muszą zdążyć zdrewnieć przed przymrozkami.

3. Najlepiej kształtować rośliny jeszcze młode i prowadzić je od samego początku, pamiętając o regularnym cięciu. Ze starszymi iglakami jest trudniej. Potrzebują więcej czasu na zabliźnienie się powstałych ran.

4. Formowanie wymaga skupienia i uwagi. Składa się z dwóch etapów – pierwszego, czyli nadania kierunku roślinie, i drugiego – dopilnowania, by jej bryła się zagęszczała i powiększała. Dla osób cierpliwych najlepsze do formowania będą sosny, a dokładnie kosodrzewiny, które rosną bardzo wolno. Na wiosnę należy pamiętać o usunięciu im młodych przyrostów, zwanych świeczkami. Wtedy drzewko wyda nowe pędy boczne i będzie się ładnie zagęszczać. Niestety, na efekt trzeba poczekać dobrych parę sezonów.

5. O uformowane iglaki należy zadbać, pamiętając o podlewaniu i odżywianiu, tak aby przetrwały zimę.

6. Najbardziej przydatnym narzędziem do cięcia jest sekator ręczny – najlepiej dwa rodzaje (do gałązek grubszych i cienkich). Przydadzą się także nożyce elektryczne (do młodych pędów), nożyce o krótkich ostrzach (do precyzyjnego cięcia) i cążki (do sęków). Bardzo ważne jest, aby narzędzia były zawsze naostrzone i czyste.