Mączniak
Jedną z najczęściej spotykanych chorób pochodzenia grzybowego występujących na róży jest mączniak prawdziwy róży Sphaerotheca pannossa. Pierwsze objawy pojawiają się w połowie maja lub na początku czerwca i początkowo występują na młodych liściach jako biały nalot, który szybko rozprzestrzenia się na blaszkę liściową. Porażone liście są zdeformowane, a ich brzegi lekko zwijają się ku dołowi. Pod koniec lata białą grzybnię można także zaobserwować na pędach oraz na płatkach kwiatów. Duże nasilenie objawów może spowodować zahamowanie kwitnieniaopadanie liści. Grzyb do rozwoju nie potrzebuje wody, dlatego choroba występuje i podczas wilgotnej pogody, i w suche lata. W profilaktyce najważniejsza jest uprawa odmian odpornych. Powinno się grabić i palić porażone liście. Przy dużym nasileniu objawów konieczne jest wycinanie porażonych pędów.

Szara pleśń
Inną często występującą chorobą róży jest szara pleśń Botrytis cinerea, która najlepiej rozwija się na różach rosnących w niekorzystnych warunkach glebowych lub atmosferycznych. Objawy szarej pleśni widoczne są na nadziemnych organach roślin. Na powierzchni zewnętrznych płatków korony pojawiają się ciemne wodniste plamy, które szybko się powiększają. Na porażonych pędach tkanki brunatnieją i zamierają. Dalszy rozwój choroby może doprowadzić do zamarcia całej rośliny. Grzyb ten rozwija się w szerokim zakresie temperatury i przy wysokiej wilgotności powietrza. Chore rośliny należy wycinać i palić. Należy też unikać zraszania roślin wieczorem, gdyż mokre rośliny stwarzają idealne warunki do rozwoju grzyba. Po stwierdzeniu objawów trzeba opryskiwać rośliny środkami ochrony roślin.

Czarna plamistość
Najwięcej problemów stwarza hodowcom róż czarna plamistość róży Diplocarpon rosae. Początkowo na liściach widoczne są plamy, najpierw jasnobrązowe, z czasem czerniejące. Plamy są okrągłe i nieregularne. Tkanki liściowe wokół plam żółkną, co jest spowodowane wydzielaniem przez grzyb związków chemicznych. Silnie porażone liście opadają. Objawy pojawiają się także na pędach jako czerwonawe, lekko wypukłe przebarwienia. Grzyb zimuje na opadłych liściach i porażonych pędach. Należy uprawiać odmiany odporne. Nie powinno się podlewać roślin w pochmurne i deszczowe dni. Trzeba usuwać opadłe liście i wycinać porażone pędy. Ochronę chemiczną powinno rozpocząć się już w czerwcu.

Mszyce i skoczki
Groźnym szkodnikiem róż są różne gatunki mszyc. Wśród nich jedną z najbardziej szkodliwych jest mszyca różano-szczeciowa. Oprócz mszyc na liściach róż często można zaobserwować pojawiające się drobne białe plamki. Jest to objaw żerowania skoczka różanego Edwarsiana rosae. Larwy, nimfy oraz owady dorosłe żerują na spodniej stronie liści. Z czasem całe liście stają się białe i opadają. Owady dorosłe są białe lub białożółte. Zimują jaja na pędach. Pierwsze pokolenie występuje w maju, a drugie w sierpniu. Wiosną trzeba przyciąć pędy i spalić je wraz z jajami. Po zauważeniu pierwszych uszkodzeń należy rośliny opryskać preparatami chemicznymi.

Nimułka
Kolejnym szkodnikiem róż jest nimułka różana Blennocampa phyllocolpa. Podczas składania jaj samica nakłuwa liść. W wyniku nakłucia liście zwijają się wzdłuż nerwu głównego brzegami do dołu. Wewnątrz żeruje jedna lub dwie larwy, które zeskrobują tkanki ze spodniej strony liścia. Uszkodzone liście mają kolor pomarańczowy, zasychają i opadają. Owad dorosły jest czarny, błyszczący. Larwy są żółtawe i mają jasnobrunatną głowę. Samice składają jaja od połowy czerwca. Po 4-6 dniach od złożenia jaj larwy zaczynają żerować. Larwy schodzą do gleby na przepoczwarczenie (ostatnie pod koniec czerwca) i zimują do następnego roku. Po zauważeniu pierwszych zwiniętych liści należy je zbierać i palić.