Wysoki krwawnik wiązówkowaty

Krwawnik wiązówkowaty Achillea filipendulina dorasta do 100-150 cm, ma kępiasty pokrój, pędy sztywne, proste i nierozgałęzione. Żółte (u odmian w rozmaitych odcieniach) kwiaty zebrane są w duże, płaskie i gęste kwiatostany. Rośliny kwitną od połowy czerwca do końca sierpnia.

Kwiaty są bardzo trwałe, długo utrzymują świeżość, doskonale zachowują kolor także po wysuszeniu. Do suszenia ścina się kwiatostany w pełni rozwinięte, potem usuwa się liście, wiąże w pęczki i wiesza kwiatostanami skierowanymi w dół. Najlepszą odmianą do suszenia jest ‘Parker’.

Krwawnik wiązówkowaty ma również zastosowanie w parkach i ogrodach jako cenna roślina na rabaty i grupy ogrodowe utworzone z kilku lub kilkunastu roślin.

W uprawie jest kilka odmian: ‘Parker’s Variety’ o wielkich i płaskich żółtych kwiatostanach, ‘Golden Plate’ o bardzo dużych, nieco wypukłych, złotożółtych kwiatostanach oraz ‘Cloth of Gold’ o żółtych kwiatach i długich pędach (150 cm). Krwawnik wiązówkowaty ma małe wymagania, jest łatwy w uprawie i, co najważniejsze, długowieczny.

 

Kwitnący latem krwawnik tarczowaty

Krwawnik tarczowaty Achillea clypeolata ma także złotożółte kwiaty i jest podobny do krwawnika wiązówkowatego. Nie osiąga jednak tak dużych rozmiarów (wysokość 45-60 cm), kwitnie od czerwca do sierpnia, a po przycięciu kwiatostanów powtórnie jesienią, co jest jego dodatkową zaletą.

 

Krwawnik kichawiec

Krwawnik kichawiec Achillea ptarmica jest uprawiany od połowy XVI wieku. Rośliny mają wysokość 60-120 cm i białe koszyczki średnicy 1,5 cm, zebrane w luźne baldachokształtne kwiatostany, które pojawiają się od lipca do września. Na rabaty i kwiat cięty polecane są szczególnie śnieżnobiałe pełnokwiatowe odmiany, takie jak ‘Perle’ o sztywnych pędach i wysokości 60 cm oraz ‘Perry’s White’ o bardziej wiotkich pędach i luźniejszych kwiatostanach. Rośliny tego gatunku i jego odmiany najlepiej rosną na glebach żyznych, próchnicznych i wilgotnych.