Genealogia fuksji

Pierwszą fuksję odkrył pod koniec XVII wieku francuski botanik Pierre Charles Plumier podczas wyprawy do Ameryki Południowej. Nadał jej nazwę Fuchsia triphylla flore coccinea, fuksja trójlistkowa, na cześć znanego botanika i lekarza Leonarda Fuchsa. Od tego czasu opisano ponad 120 gatunków fuksji; niemal wszystkie pochodzą z Ameryki Północnej i Środkowej, ale uprawia się zaledwie kilka z nich.

Fuksje uprawiane na balkonach i tarasach to odmiany powstałe w wyniku wielokrotnego krzyżowania różnych gatunków (wyhodowano ponad 15 tysięcy odmian!). Nazwano je fuksjami mieszańcowymi Fuchsiahybrida. Są wrażliwe na niskie temperatury, więc na zimę donice z nimi powinno się wstawić do domu. Jeśli sadzone są w gruncie, zazwyczaj traktuje się je jak rośliny jednoroczne uprawiane z rozsady.

Jeżeli szukasz sprawdzonych i ekologicznych sposobów na szkodniki, choroby i gnojówki, sprawdź te książki:

Kolorowe kwiaty fuksji

Kwiaty fuksji mieszańcowej są zazwyczaj dwu- lub trójbarwne. W palecie kolorów można spotkać biel oraz wszystkie odcienie różu, czerwieni, fioletu, a nawet granatu. Jak do tej pory nie udało się jedynie wyhodować roślin o kwiatach żółtych. Kwiaty – pojedyncze, półpełne lub pełne – mogą mieć od centymetra do kilkunastu centymetrów długości, najczęściej zebrane są w grona i osadzone na wierzchołkach pędów. Pierwsze rozwijają się na początku maja, ostatnimi można się cieszyć nawet we wrześniu.

Pokrój fuksji

Najbardziej znane odmiany mają półzwisły bądź wzniesiony pokrój. Oznacza to, że pędy początkowo rosną ku górze, a dopiero w połowie (lub na samych końcach) zwieszają się. Takie odmiany można dowolnie kształtować poprzez przycinanie, nadając im np. formę miniaturowych drzewek. Wyhodowano także kilkadziesiąt odmian fuksji o barwnych liściach – biało, żółto lub różowo obrzeżonych.

Podłoże

Fuksje nie tolerują ciężkiej, gliniastej ziemi – źle w niej rosną i bardzo słabo kwitną. Źle czują się również w glebie lekkiej i przepuszczalnej, która szybko przesycha, gdyż są wrażliwe na niedobór wody. Najlepsze podłoże dla nich to żyzna ziemia do kwiatów o lekko kwaśnym odczynie (pH ok. 6), którą można kupić w każdym centrum ogrodniczym.

Stanowisko

Donice z fuksjami należy ustawić w lekko ocienionym miejscu. Jeśli słońca będzie zbyt dużo, rośliny przestaną wypuszczać młode odrosty, a starsze pędy zaczną drewnieć. Nadmiar światła jest też przyczyną żółknięcia liści i więdnięcia pąków kwiatowych. Pamiętajmy jednak, że również w głębokim cieniu rośliny słabo kwitną. Stanowisko musi być też osłonięte od wiatru, gdyż fuksje mają bardzo kruche pędy, które łatwo się łamią.

Podlewanie

Fuksje są niezwykle wrażliwe na przesuszenie podłoża. Wystarczy krótkotrwała susza, aby zgubiły większość liści i kwiatów. Z kolei w nadmiernie wilgotnej ziemi korzenie roślin szybko gniją, toteż należy je podlewać niewielką ilością wody, ale bardzo systematycznie. Kwiaty rosnące w dużym zagęszczeniu, np. w skrzynkach balkonowych, w czasie upałów wymagają nawadniania nawet dwa razy dziennie.

Nawożenie

Ponieważ fuksje długo i obficie kwitną, potrzebują dużej ilości składników pokarmowych. Począwszy od marca do końca sierpnia co tydzień należy zasilać je nawozem przeznaczonym dla kwiatów kwitnących. Inne rodzaje nawozów zawierają zbyt dużo azotu. Jego nadmiar powoduje, że roślina wypuszcza dużo młodych pędów, ale słabiej kwitnie. Najwygodniej używać pożywki w płynie. Jeśli fuksje są w złej kondycji, korzystniej będzie nawozić je dolistnie. Używamy do tego celu preparatu rozcieńczonego w podwójnej ilości wody.

 

Przycinanie

Okazy przechowywane przez zimę w domu wymagają cięcia co roku, gdyż wiosną ich pędy są nadmiernie wybiegnięte i wiotkie. Rośliny najlepiej przycinać w lutym. Jeśli chcemy nadać fuksji formę drzewka, usuwamy wszystkie dolne pędy i o połowę skracamy górne, gdy roślina ma się tylko lepiej rozkrzewić, równomiernie skracamy wszystkie gałązki.

Zimowanie fuksji

Ponieważ w naszym klimacie fuksja mieszańcowa nie zimuje w gruncie, rośliny, które chcemy uprawiać przez kilka lat, należy przed pierwszymi przymrozkami przenieść do domu. Najlepiej przechowywać je w chłodnym, widnym pomieszczeniu, w temperaturze nie wyższej niż 10 stopni Celsjusza. Idealnie nadają się do tego celu nieogrzewany garaż, przeszklony balkon lub widna klatka schodowa. Zimujące w takich warunkach rośliny kończą wegetację i mogą zgubić część liści, co jest zjawiskiem naturalnym. Podlewamy je bardzo oszczędnie. Rośliny zaczynają wypuszczać nowe pędy na początku marca. Fuksje mogą także zimować w temperaturze pokojowej, jednak wtedy nie wejdą w stan spoczynku. Aby pędy nadmiernie się nie wyciągnęły, należy je ustawić na parapecie okna.


Rozmnażanie fuksji

Fuksje mieszańcowe rozmnaża się z sadzonek. Najlepiej ukorzeniają się młode, lekko tylko zdrewniałe pędy. Aby je uzyskać, na 6-8 tygodni przed sadzonkowaniem musimy silnie przyciąć roślinę mateczną, aby pobudzić ją do wypuszczenia nowych pędów. Wycinamy je, a następnie dzielimy na odcinki mające minimum 3 węzły (miejsca, z których wyrastają liście). Usuwamy dolne listki i umieszczamy sadzonkę w wilgotnym piasku. Skrzynkę z sadzonkami przykrywamy folią, a potem ustawiamy na oknie, pilnując, aby miały stale lekko wilgotne podłoże.
Po 2-3 tygodniach rośliny powinny się już ukorzenić. Gdy zaczną wypuszczać młode listki, stopniowo odkrywamy skrzynkę, wietrząc sadzonki, aby przyzwyczaić je do mniejszej wilgotności powietrza. Potem przesadzamy młode rośliny do doniczek i uszczykujemy wierzchołki pędów, aby pobudzić je do rozkrzewiania się. W pierwszym roku uprawy powinniśmy zmieniać doniczki na większe co najmniej dwa razy. Później przesadzamy fuksje co roku w lutym. Jeśli sadzonki uzyskamy w marcu, młode rośliny zakwitną na przełomie czerwca i lipca. Zabieg sadzonkowania można przeprowadzić także jesienią. Wtedy kwiaty na młodych roślinach pojawią się już w maju.