Autorką tekstu jest dr Regina Dębicz

Wielobarwnymi liśćmi mogą się szczycić tylko nieliczne kwiaty doniczkowe. Są to: kroton Codiaeum, kaladium Caladium, koleus Coleus, kordylina Cordyline, niedośpian Hypoestes, niektóre gatunki z rodzaju dracena i maranta.

Żadna z nich jednak nie ma tak pięknych liści, jak begonia królewska Begonia rex. Sprowadzono ją do Anglii w 1858 roku z indyjskiej prowincji Assam. Gatunek ten ma liście duże, sercowate, zielone ze srebrzystą opaską między karbowanym brzegiem a środkową częścią blaszki.

Jednak w uprawie znajdują się tylko odmiany, które powstały przez krzyżowanie Begonia rex z różnymi gatunkami, m.in. z Begonia imperialis , Begonia decora, Begonia incarnata, Begonia cathyana, Begonia socotrana oraz z Begonia diadema (ten gatunek miał duży wpływ na powstanie wielu odmian). Pierwsze odmiany wyhodował sławny angielski szkółkarz James Veitch w XIX w. Od tego czasu powstała ogromna liczba odmian begonii o niespotykanej rozmaitości kolorów liści i zdobiącej je ornamentyki.

 

Begonia królewska Begonia rex (zdj.: Fotolia.com)

 

Na ostatniej wystawie ogrodniczej Horti Fair w Amsterdamie zaprezentowano kilkanaście nowych odmian, będących wielokrotnymi mieszańcami begonii królewskiej z innymi gatunkami i odmianami begonii. Szczególnie duże zainteresowanie wzbudzały ognisto-czerwona ‘Inca Fire’, ‘Maori Haze’ z ciemnym purpurowo-brązowych środkiem i metaliczno–zielonym brzegiem, ‘African Jungle’ (ma liście z prawie czarnym nieregularnym środkiem), ‘Mornig Dew’ o bordowo- zielonych liściach, ‘Arctic Breeze’ z metaliczno-zielonymi liśćmi , ‘IndianSummer’ o liściach różowo-czerwonych z czarną nieregularną plamą przy nasadzie i ‘Green Valley leaf’ o liściach srebrzysto - zielonych z różowym rysunkiem w środku.

Wymagania uprawowe begonii o ozdobnych liściach

Begonie te są roślinami niedużymi, osiągają wysokość do 30 centymetrów i średnicę do 50 centymetrów. Ponieważ zależy nam, aby uzyskały i jak najdłużej utrzymały piękne wybarwienie liści, musimy je ustawić w miejscu jasnym, żeby światło docierało do nich rozproszone. Gdyby bowiem padało na nie słońce bezpośrednio, liściom, zwłaszcza młodym, groziłoby poparzenie.

W okresie wzrostu najbardziej odpowiadają im pomieszczenia z temperaturą 18 - 22°C. W tym czasie trzeba zadbać, aby begonie miały zawsze wilgotne podłoże i dużą wilgotność w powietrzu. Do podlewania najlepiej używać letniej i miękkiej (bezwapiennej) wody.

Roślin nie należy zraszać, gdyż krople na liściach mogą powodować powstawanie plam. Wilgotność powietrza można nieco podnieść, ustawiając doniczki na spodkach z wilgotnymi kamykami. Begonie wymagają też częstego wietrzenia pomieszczeń, ale nie znoszą przeciągów i nagłych zmian temperatury. Wiosną i latem trzeba je co 8 - 14 dni zasilać, najlepiej rozcieńczonym nawozem organicznym lub roztworem nawozu wieloskładnikowego, ubogiego w azot, co zapewni ładne wybarwienie liści.

Okres spoczynku

Zimą rośliny przechodzą krótki okres spoczynku. W tym czasie przestawiamy je bliżej okna, aby miały dostateczną ilość światła, umiarkowanie podlewamy (aby ich bryła korzeniowa nigdy nie przeschła), a w mieszkaniu utrzymujemy temperaturę 15-18°C.

W okresie tym rośliny tracą starsze liście (czasami nawet wszystkie), ale nie trzeba się tym martwić, bo na wiosnę znów odzyskają ulistnienie, jeśli tylko nie przesuszymy korzeni.

Przesadzanie

Begonie dobrze rosną w małych doniczkach, jednak gdy zrobią się dla nich za ciasne, trzeba je wiosną przesadzić do możliwie szerokich i dość płytkich z grubym drenażem. Begonie lubią podłoże próchniczne z dodatkiem torfu i piasku, o odczynie lekko kwaśnym (pH 5,5 - 6,5). Przy przesadzaniu należy bardzo uważać, ponieważ liście i korzenie begonii są bardzo kruche i łatwo je uszkodzić.