Zamiokulkas - sylwetka

Ta jakże interesująca roślina doniczkowa była znana hodowcom już od dawna, jednak dopiero w ostatnich latach zaczęła być uprawiana na masową skalę. Uznanie zdobyła elegancją, niedużymi wymaganiami uprawowymi i wytrzymałością. Mówi się nawet, że jest to idealna roślina dla początkujących.

Jeżeli szukacie sprawdzonych i ekologicznych sposobów na szkodniki, choroby i gnojówki roślinne, rekomendujemy:

Stanowisko dla zamiokulkasa

Zamiokulkas lubi miejsca jasne, aczkolwiek nienasłonecznione. Może być też uprawiany na stanowiskach cienistych, jednak w takich warunkach rośnie wolniej, a ponadto wybarwia liście na ciemnozielony kolor. Jako gatunek pochodzący z gorącej Afryki lepiej znosi upały niż chłody. Zimą temperatura w miejscu uprawy nie powinna spadać poniżej 16°C.

Zamiokulkas - nawadnianie

Zamiokulkas jest przyzwyczajony do życia w suchych warunkach, dlatego znosi bez szkody nawet dłuższe przerwy w podlewaniu. Nawet jeśli całkowicie zaschnie, po podlaniu odradza się, wypuszczając z bulwek młode pędy. O wiele gorzej reaguje na przelanie korzeni, dlatego w okresie zimy podlewamy w większych odstępach czasu i nie tak obficie.

Nawożenie zamiokulkasa

Zamiokulkasa zasilamy co 2-3 tygodnie nawozem dla roślin zielonych lub odżywką na przełomie kwietnia, aż do września. Na stanowiskach zacienionych, a także w warunkach uprawy zimowej nawozimy go co 4 tygodnie. Nie jest rośliną dość wymagającą, jeżeli chodzi o pokarm. Istotne jest, aby systematycznie zasilać go nawozami, co pozwoli na szybszy i prawidłowy przyrost masy zielonej. Dzięki prawidłowej pielęgnacji, liście i łodygi będą soczyście zielone i lśniące. Nie należy przekraczać dozwolonej dawki nawozu lub odżywek - w przeciwnym razie otrzymamy odwrotny efekt do zamierzonego.

Zamiokulkas - przesadzanie

Przesadzanie jest konieczne dopiero wówczas, gdy przyrost korzeni grozi rozsadzeniem doniczki.

Kwiat zamiokulkasa - jak wygląda?

Kwiat zamiokulkasa zamiolistnego ma kształt kolbowaty, na krótkich pędach kwiatostanowych. Jeżeli bliżej się przyjrzysz, powierzchnia kolby jest pofałdowana, tworząc wzór serc, wybrzuszonych ku górze. Osiągają one wysokość do około 20 cm. na cylindrycznym odcinku znajdują się kwiaty żeńskie, natomiast na górnym i maczugowatym odcinku możemy zauważyć kwiaty męskie. Kwiat zamiokulkasa nie stanowi wyjątkowej ozdoby, natomiast pojawiający się w kwitnącej roślinie jest oznaką bezbłędnej pielęgnacji.

Ochrona - zamiokulkas

Żółknięcie liści wskazuje na przelanie korzeni. Choroby i szkodniki nie stanowią dla roślin poważnego zagrożenia.

Zamiokulkas - rozmnażanie

Roślinę można rozmnożyć poprzez ukorzenienie sadzonek liściowych. Rozpoczynając proces, należy uszczknąć delikatnie od jednego do kilku listków. Następnie oderwaną krawędź moczymy w ukorzeniaczu tak, aby cała naderwana powierzchnia była nim pokryta. Tak przygotowany listek wkładamy do ziemi na około 2 cm głębokości i lekko dociskamy. Jeżeli zależy nam, aby sadzonka była w dobrej kondycji, warto osłonić ją. Przez około 10-12 miesięcy następuje proces ukorzeniania - po tym okresie będą widoczne pierwsze korzenie.

Innym sposobem rozmnażania jest podział kłącza zamiokulkasa zamiolistnego. Należy delikatnie wyjąć roślinę z doniczki i w dłoniach rozdzielić kłącze tak, aby w miarę możliwości nie uszkodzić systemu korzeniowego. Do doniczki wkładamy drenaż, a następnie warstwę żyznego podłoża. Przekładamy do dwóch doniczek podzielone kłącza i lekko dociskamy. Przysypujemy warstwą ziemi i znów dociskamy.