Spis treści:

  1. Papryka - skala Scoville'a
  2. Papryka - jak siać?
  3. Kolorowe odmiany chili - spis
  4. Papryka - jak sadzić?
  5. Pielęgnacja papryki

Papryka - skala Scoville'a

Mimo że papryka słodka, peperoni czy chili występują pod wspólną nazwą „papryka”, to tak naprawdę są różnymi gatunkami i odmianami botanicznymi. Chili było znane i uprawiane już przez Azteków. Większość jego odmian pochodzi z Ameryki Południowej i Karaibów. To, co je najbardziej odróżnia, to kształt i stopień ostrości, na który rzutuje różne stężenie kapsaicyny. Ostrość papryczek jest mierzalna. W tym celu stosuje się pomiary w skali Scoville’a (więcej na następnej stronie).

Skala ta jest bardzo szeroka i należy ją traktować orientacyjnie. Te same odmiany mogą mieć bowiem różny stopień ostrości, zależnie od warunków uprawy (nasłonecznienia, żyzności podłoża, temperatury). Jedno jest jednak pewne: niektóre papryczki są naprawdę piekielnie ostre. Tak ostre, że spożycie choćby małego kęsa może wywołać ból, a nawet zakłócić działanie systemu nerwowego.

Papryka - jak siać?

Paprykę można uprawiać samodzielnie z nasion lub, co wygodniejsze, z rozsady kupionej w ogrodnictwie. Wszystkie niemal odmiany wymagają więcej ciepła niż pomidory i najlepiej dojrzewają pod szkłem, w tunelu foliowym, ewentualnie na osłoniętym stanowisku przy domu.

Strąki są dojrzałe do zbioru, gdy przyjmą odpowiednie wybarwienie. Owoce większości odmian są na początku zielone, w miarę dojrzewania stają się żółte, pomarańczowe, w końcu czerwone. Niektóre odmiany dojrzewają też na żółto lub pomarańczowo. W miarę dojrzewania stopień ostrości prawie się nie zmienia, za to miąższ staje się bardziej soczysty.

Kolorowe odmiany chili - spis

Kolorowe odmiany chili

1. ‘Tabasco’ to chyba najpopularniejsza odmiana chili na świecie. Strąki są najpierw zielone, później żółte, w fazie dojrzewania przybierają ognistoczerwony kolor. Krzewy przezimowane w pierwszym roku w doniczkach obficie owocują w roku następnym.

2. ‘Birds Eye’ należy do najostrzejszych odmian.

3. Fioletowe chili, np. odmiany ‘Starfire Purple’ czy ‘NuMex Twilight’, mają zwarty pokrój i doskonale nadają się do uprawy w pojemnikach. W okresie dojrzewania strąki przyjmują tęczowe wybarwienie w odcieniach zieleni, fioletu, pomarańczowego.

4. Chili jagodowe ma bardzo efektowne odmiany, m.in. o owocach w kształcie dzwonków. Po zebraniu strąki długo pozostają jędrne.

5. Rocoto Capsicum pubescens charakteryzuje się czarnymi nasionami. Miąższ jest gruby i soczysty, dlatego strąki są trudne w suszeniu.

6. Habanero ‘Orange Latern’ tworzy sopelkowate owoce – na początku zielone, po dojrzeniu pomarańczowe.

Papryka - jak sadzić?

Siewki należy zacząć hartować na około 10 dni przed przesadzeniem na zewnątrz, co należy wykonać 2-3 tygodnie po ustąpieniu zagrożenia przymrozków wiosennych. Gdy temperatury w nocy osiągną co najmniej 15 stopni Celsjusza, można przesadzić sadzonki na zewnątrz, w odstępach do 15-20 cm. Posadź siewki nie głębiej niż były już posadzone w doniczkach – w innym wypadku łodygi mogą stać się bardziej podatne na gnicie. Temperatura gleby w czasie sadzenia powinna wynosić około 12-15 stopni Celsjusza, ponieważ papryka jest bardzo wrażliwa na niskie temperatury. Przyspiesz ogrzewanie gleby, przykrywając ją czarną folią lub ciemną ściółką na około tydzień przed planowanym sadzeniem.

Pielęgnacja papryki

Warzywo to nie jest wymagające w pielęgnacji. U papryki słodkiej pierwsze kwiaty uszczykujemy. U gatunków wysokich, ale wolno rosnących, pędy uszczykujemy na wysokości ok. 30 cm, za pierwszą pachwiną liści. Dzięki temu krzewy papryki zachowają zwarty, gęsty pokrój i wykształcą więcej owoconośnych pędów bocznych. By nie łamały się pod ciężarem ciężkich strąków, należy je podwiązywać do podpór.     

Odmiany o dużych, mięsistych owocach zasilamy w dwóch etapach organicznym nawozem dla warzyw. Pierwszy raz zasilamy podczas sadzenia, drugi raz w czerwcu, kiedy rośliny zaczynają zawiązywać owoce. Papryczki chili zasila się częściej, ale za to mniejszymi dawkami. W uprawie doniczkowej najlepszy jest organiczny nawóz płynny, który miesza się co dwa tygodnie z wodą do podlewania. W okresie tworzenia się owoców możemy zasilać nawet co tydzień.