Tawuła japońska Spiraea japonica - stanowisko, pielęgnacja

Tawuła japońska - sylwetka

Pochodząca z Azji Wschodniej tawuła jest krzewem małym, acz wytrzymałym.   Jest odporna na mróz, upały i nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Nadaje się do uprawy w małych ogrodach.  

Tawuła japońska - cechy rozwojowe

W naszych ogrodach uprawia się wiele niskich, krzaczastych odmian o zwartym pokroju. Gatunek botaniczny można spotkać w zasadzie tylko w ogrodzie botanicznym. Krzewy osiągają wysokość od 30 do 60 cm i są przeważnie dwa razy szersze.

W zależności od odmiany liście mogą być w sezonie jasno- lub ciemnozielone, a jesienią stroić się w odcienie brązu lub czerwieni. Najpopularniejsze odmiany to: ‘Goldmund’, ‘Goldflame’, ‘Little Princess’ i ‘Shiro-bana’. W czerwcu i lipcu na krzewach pojawiają się w niezliczonej ilości różowe lub białe kwiaty. Bardzo często są one obsiadywane przez pszczoły. 

Stanowisko dla tawuły japońskiej

Tawuła czuje się dobrze na stanowiskach słonecznych do półcienistych. Gdy już się ukorzeni, może rosnąć w każdym rodzaju podłoża.

Sadzenie tawuły japońskiej

Najkorzystniejszy termin sadzenia krzewów przypada na jesień i, o ile podłoże nie jest zamarznięte, na wiosnę. Tawuły można łatwo rozmnożyć także w warunkach domowych – w tym celu latem pobieramy półzdrewniałe pędy, które ukorzeniamy na osłoniętym stanowisku. Pamiętajmy, że krzewy rozmnażają się też samoistnie z nasion.   

Tawuła japońska - pielęgnacja

Krzewy powinno się co wiosnę silnie przycinać. W ten sposób szybko wybiją nowe pędy, a kwitnienie będzie obfite. Starsze pędy wycina się do ziemi, młodsze na wysokość 20-30 cm. 

Tawuła japońska - zastosowanie

Krzewy nadają się na niskie żywopłoty obwódkowe. Mogą być uprawiane w skalniakach, a także donicach.

Porada

Niektóre odmiany powtórzą kwitnienie, jeśli tuż po przekwitnięciu zostaną usunięte suche kwiatostany.