Wiele tzw. bylin dzikich nie ustępuje pięknem klasycznym roślinom ozdobnym. Mimo to nadal rzadko goszczą one w przydomowych ogrodach. Jedną z nielicznych, której udało się tego dokonać, jest rutewka. Zadecydowała o tym jej dwubiegunowa natura: filigranowej posturze towarzyszy typowa dla dzikich bylin wytrzymałość.

Miejsce dla rutewki
Najlepszym stanowiskiem dla rutewki są naturalne rabaty na obrzeżach nasadzeń z roślin drzewiastych, a także okolice stawów i cieków wodnych. Większość gatunków czuje się najlepiej w miejscach osłoniętych od wiatru, w których panuje świetlisty cień, podłoże zaś jest wilgotne. Pod względem wielkości bezkonkurencyjna jest rutewka z gatunku Thalictrum delavayi, której kwiatostany osiągają wysokość do 2 metrów i nierzadko opierają się o korony mniejszych krzewów. Przy silnym wietrze kwitnące pędy pozbawione podpory mogą uginać się do ziemi pod własnym ciężarem.
Ryzykiem tym nie jest obarczona rutewka orlikolistna Thalictrum aquilegifolium, której wiechy kwiatostanowe osiągają dwa razy mniejszą wysokość. Odmiana ‘Album’ kwitnie od maja do lipca, tworząc filigranowe, aczkolwiek bardzo wytrzymałe kwiatostany w kolorach białym i purpurowym. Odmiana ‘Album’ rośnie najlepiej w wilgotnym gruncie w pobliżu stawu lub na skraju nasadzeń drzewiastych. W takich samych warunkach może być uprawiana także rutewka wąskolistna Thalictrum lucidum. Gatunek ten kwitnie nieco później, bo od lipca, wykształca jednak bardzo liczne pędy oblepione gęsto ciemno-żółtymi kwiatami.

Rutewki z innymi roślinami
Rutewka żółta Thalictrum flavum ssp. glaucum imponuje nie tylko pięknymi połyskującymi kwiatami, ale i srebrzyściezielonymi liśćmi. Gatunek ten może być wykorzystywany w charakterze rośliny towarzyszącej w nasadzeniach z bylinami z grupy okazałych. Z uwagi na wyprostowany pokrój oraz niemałą wysokość (w zależności od stanowiska od 100 do 150 cm) pełni też niejednokrotnie rolę rośliny pierwszoplanowej. Szczególną pozycję wśród roślin ozdobnych zajmuje rutewka mniejsza T. minus ‘Adiantifolium’. Nazwa wskazuje, że gatunek ten nie osiąga dużych rozmiarów (dorasta do 40 cm). Odmiana ‘Adiantifolium’ nadaje się do uprawy w suchym podłożu ogrodu skalnego. Tworzy szarozielone liście i zielonkawożółte kwiaty.
Rutewki często uprawia się jako rośliny towarzyszące. Na stanowiskach w świetlistym cieniu mogą być elementem nasadzenia z innymi dzikimi bylinami, takimi jak: tojeść kropkowana Lysimachia punctata, bodziszek leśny Geranium sylvaticumkrwawnica pospolita Lythrum salicaria, wiązówka Filipendula kamtschatica, parzydło leśne Aruncus dioicuspluskwica Cimicifuga dahurica. Na słonecznych rabatach, gdzie podłoże jest wystarczająco wilgotne, wysokie rutewki mogą pojawiać się w charakterze roślin towarzyszących w nasadzeniach z bylinami z grupy okazałych, m.in. ostróżkami, malwamiprzetacznikami.