Przycinanie drzew owocowych nie jest wcale trudne. Postaramy się to udowodnić na przykładzie kilku popularnych roślin sadowniczych. Najpierw jednak, tytułem wstępu, przedstawimy ogólne zasady cięcia drzew i krzewów z uwzględnieniem różnych technik oraz terminów.

Wyróżniamy cięcie zimowe i letnie. Pierwsze wykonujemy między lutym a kwietniem. Zabiegi podejmowane w okresie spoczynku roślin przyspieszają rozwój pędów w nadchodzącym sezonie, wpływając przede wszystkim na silniejszy wzrost wegetatywny. Inaczej cięcie letnie, które rozwój ten ogranicza na rzecz bujniejszego kwitnienia i obfitszego owocowania, oddziałując głównie na części generatywne drzewa, czyli owoce.

Trzeba to wiedzieć, by tylko wówczas będziemy mogli w pełni kontrolować rozwój roślin. Jest to ważne zwłaszcza w początkowej fazie rozwoju młodych drzew (wykonujemy wówczas tzw. cięcie formujące), gdy nadajemy koronie pożądany kształt. 

Cięcie po posadzeniu wykonywane jest zawsze wiosną, nawet gdy drzewko zostało posadzone już jesienią. Wtedy pędy boczne przycinamy nad pąkiem skierowanym na zewnątrz. Pędy nieużyteczne i zbyt gęsto rosnące wycina się u nasady. W wypadku cięcia formującego, wykonywanego od 2 do 6 roku po sadzeniu, ponawia się skracanie zbyt długich pędów bocznych, usuwa wszystkie pionowo rosnące wilki, a także pędy mogące stanowić konkurencję dla przewodnika.

W następnych latach wykonuje się cięcie odnawiające (zachowawcze). Dzięki niemu następuje systematyczna wymiana pędów, dlatego usuwamy również najstarsze gałęzie owoconośne. Gdy drzewo jest starsze, nie skracamy już pędów bocznych.

ABC cięcia krzewów ozdobnych

U leciwych, nieregularnie pielęgnowanych drzew, pędy owoconośne szybko się starzeją, dlatego konieczne jest wykonanie cięcia odmładzającego. Wówczas koronę mocno prześwietlamy, usuwając wszystkie stare partie pędów. W kolejnym roku powracamy do cięcia odnawiającego, powtarzamy je też w latach następnych.