Mutanty krótkopędowe to ciekawostka sadownicza i choć nazwa może budzić pewne zaniepokojenie, odmiany te rozmnażane i uprawiane są w tradycyjny sposób.

W różnych warunkach klimatycznych te same odmiany mogą różnie owocować. Może się również zdarzyć, że na drodze spontanicznej mutacji drzewo znanej odmiany zacznie rodzić owoce różniące się wyglądem owoców. W ten sposób powstało wiele nowych, ciekawych odmian różniących się barwą rumieńca.

 


 

Odmiany te określane są jako sporty lub kolorowe mutanty. Osobną i dużo mniej liczną grupą odmian są mutanty krótkopędowe. W tym przypadku mutacji nie uległy owoce, lecz pędy drzewa. Jak wskazuje nazwa, korona mutanta krótkopędowego składa się przede wszystkim z krótkich, słabo rosnących pędów. Dzięki temu odmiany te praktycznie nie wypuszczają zbędnych długopędów. Wzrost drzew jest równocześnie znacznie słabszy.

W porównaniu z odmianą standardową sporty krótkopędowe rosną nawet o 40-50% słabiej. Tym samym odmiany te można sadzić nawet w małych ogrodach. Korony drzew są zwarte i dość gęste, bo dominują krótkopędy, na których przeważnie zakładają się owoce. Dzięki temu formowanie takich drzew jest proste. Z reguły wystarcza tylko wycinanie nadmiaru pędów. Czasami problem może stwarzać nadmiar owoców. Aby wszystkie jabłka osiągnęły odpowiednią wielkość, wskazane jest przerzedzanie nadmiaru zawiązków.

Rajskie odmiany jabłek

Mutanty krótkopędowe mają często w nazwach odmian dodany drugi człon nazwy – spur (np. Red spur, Mac spur). Jeżeli na etykiecie drzewa zauważymy takie określenie, będzie to oznaczało, że dana odmiana jest mutantem krótkopędowym ze skróconymi międzywęźlami i będzie przez to słabiej rosła.