Wyjątkową cechą kwiatów oczaru Hamamelis jest zdolność zwijania się płatków wraz z nadejściem mrozu. Gdy tylko temperatura wzrośnie, płatki rozprostowują się na nowo. Ta cecha przystosowawcza umożliwia oczarom kwitnięcie często już od grudnia do marca, gdy inne krzewy pogrążone są w zimowym śnie.

Miejsce uprawy i pielęgnacja

Krzew najlepiej rośnie w nasłonecznionych i osłoniętych od wiatru zakątkach, tam gdzie ziemia jest lekka i przepuszczalna. Najlepszą porą sadzenia młodych okazów jest jesień. Raz posadzony oczar nie lubi żadnych przeprowadzek, dlatego stanowisko dla tego krzewu trzeba wybrać bardzo starannie. Powinno być ono dosyć obszerne, ponieważ roślina ma dość luźny pokrój, osiąga wysokość 3-5 m i równie szeroko się rozrasta. Walory krzewu są najbardziej widoczne, gdy rośnie samotnie, czyli jako soliter. Pod jego koroną można posadzić niskie rośliny okrywowe lub cebulowe.

Oczar nie wymaga nawożenia ani cięcia pędów. Swój lejkowaty kształt osiąga z reguły samodzielnie.

Oczary w pojemnikach

Młode okazy tych krzewów możemy śmiało uprawiać na balkonie lub tarasie. Dopiero po paru latach rośliny rozrosną się tak mocno, że trzeba będzie przesadzić je do ogrodu. Krzewom w pojemnikach należy zapewnić podobne stanowisko jak oczarom sadzonym do gruntu.

Krzew nie lubi nadmiaru wilgoci w podłożu, dlatego przed sadzeniem na dnie donicy należy ułożyć kilkucentymetrową drenażową warstwę żwirku lub keramzytu. Oczary nie potrzebują zbytniego nawożenia, ale konieczne jest regularne podlewanie. Do uprawiania w pojemnikach najbardziej nadają się odmiany: 'Arnold Promise', 'Primavera' i 'Westerstede'.