Pięciornik bylinowy Potentilla jest raczej rzadkim gościem na naszych rabatach czy w ogródku skalnym. A szkoda! Zarówno jego liczne gatunki oraz odmiany, jak i wiele form pięciornika krzewiastego Potentilla fruticosa w naszym klimacie radzą sobie doskonale, przyciągając uwagę delikatnymi kwiatami i ładnymi liśćmi.

Niektóre pochodzą z rejonów górskich, jak np. pięciornik złoty Potentilla aurea i alpejski Potentilla cranzii, lub z równinnych ubogich łąk, m.in. pięciornik prosty Potentilla recta, zachwycając naturalnym wdziękiem. Wiele krzyżówek azjatyckich, jak np. ‘Flamenco’ i ‘Gibson’s Scarlet’ o pojedynczych czerwonych kwiatach, ma duże walory dekoracyjne, bardzo przydatne w aranżacjach.

Liczne niezwykle atrakcyjne formy o pełnych kwiatach pochodzą z firmy ogrodniczej Victor Lemoine w Nancy (Francja), która od ponad 100 lat zajmuje się uprawą pięciorników bylinowych. Wdzięczne rośliny oczarowują  skromnymi miseczkowatymi kwiatami w kolorach żółtym, morelowym, pomarańczowym, różowym i czerwonym.

Pomarańczowo-czerwone kwiaty odmian ‘Arcenciel’ czy ‘William Rollisson’ wspaniale ożywiają rabatę z luźną, umiarkowanie żyzną ziemią. Kuzynem gatunków bylinowych jest pięciornik krzewiasty. W zależności od odmiany, osiągające wysokość 100 cm rośliny mają pokrój luźno krzewiasty lub rozłożysty. Małe kolorowe kwiaty lśnią nieprzerwanie od czerwca do października. Nieduży krzew ładnie prezentuje się w przedogródku, np. tworząc obramowanie ścieżki do domu.

Idealne warunki znajduje na nasłonecznionej rabacie, ale poradzi sobie także w lekkim cieniu. Dobrze znosi upały i wytrzymuje trudne warunki w okresach suszy. Na glebach wapiennych liście pięciornika przebarwiają się często na żółto. Pędy krzewu najlepiej przycinać na wiosnę. Aby zachował ładną formę i bujnie rozkwitał, warto co kilka lat ściąć wszystkie na wysokości 10 cm nad ziemią.

Dzicy krewni

Kwitnący od maja do sierpnia pięciornik gęsi Potentilla anserina ma wysokość około 20 cm. Dziki gatunek o liściach pierzastych, szarozielonych, od spodu pokrytych włoskami, tworzy w pachwinach liściowych płożące rozłogi długości nawet 80 cm. W ich węzłach rozwijają się małe rozetki liściowe, które łatwo się ukorzeniają.

Pięciornik gęsi często pojawia się w ogrodach i jest traktowany jak chwast. Dzika bylina szczególnie mocno rozrasta się w podłożu wilgotnym, gliniastym i bogatym w związki azotu. Jednak potrafi także zadomowić się w miejscach o glebie kamienistej i raczej jałowej.