Narcyzy to jedne z najbardziej znanych i lubianych kwiatów cebulowych. Wykorzystywane są do tworzenia rabat w ogrodach i na terenach zieleni, ale także do pędzenia w doniczkach i na kwiaty cięte.

Narcyzy, w zależności od gatunku i odmiany, osiągają od 15 do 50 cm wysokości. Wiosną na szczycie pędów rozwijają się kwiaty, zawsze pod kątem prostym do łodygi. Wśród innych roślin cebulowych kwiaty narcyzów wyróżniają się charakterystyczną budową. Składają się z sześciu płatków i dodatkowej rurki, tzw. przykoronka.

Ta niezwykła ozdoba kwiatów narcyza powstała z rozrośniętych nitek pręcików. U niektórych gatunków i odmian przykoronek jest niewielki, ledwo widoczny, u innych natomiast może być bardzo okazały.

Często jest kontrastowo wybarwiony – pomarańczowo, różowo lub czerwono, podczas gdy płatki zawsze są białe lub żółte. Dodatkowym walorem niektórych gatunków i odmian narcyzów są pachnące kwiaty.

Podział odmian narcyzów

Ze względu na ogromną liczbę i duże zróżnicowanie, odmiany narcyza zostały podzielone na 12 grup. Ich nazwy często pochodzą od gatunków:

1. Trąbkowe o bardzo długich (dłuższych niż płatki) przykoronkach.

2. Wielkoprzykoronkowe – u tych odmian przykoronek jest krótszy od płatków.

3. Drobnoprzykoronkowe – przykoronek jest krótszy od 1/3 długości płatków.

4. Pełne.

5. Triandrus z kilkoma kwiatami na pędzie.

6. Cyclamineus o płatkach odgiętych do tyłu i długim, wąskim przykoronku.

7. Jonquilla – mają kilka zawsze żółtych kwiatów na pędzie.

8. Tazetta – z kwiatami o krótkim przykoronku, zebranymi po kilka na pędzie.

9. Poeticus – mają kwiaty białe, a przykoronek maleńki, intensywnie wybarwiony.

10. Bulbocodium – bardzo oryginalne kwiaty o dużym stożkowatym przykoronku i małych wąskich płatkach.

11. O rozszczepionym przykoronku – u tych odmian przykoronek jest podzielony i przypomina płatki.

12. grupa zawiera odmiany niedające się zakwalifikować do żadnej z wyżej wymienionych grup.