Pietruszka korzeniowa, często spotykana w uprawie i sprzedaży, dostarcza zarówno aromatycznych korzeni spichrzowych, jak i zdrowej natki. Natomiast pietruszka naciowa, blisko spokrewniona z korzeniową, dostarcza jedynie naci. Wykorzystywana jest od starożytności, choć dawniej stosowano ją jedynie jako surowiec leczniczy. Ze względu na wysoką zawartość witamin i substancji biologicznie czynnych korzystnie wpływa na wzrok, zapobiega anemii i krzywicy. Ponadto odtruwa organizm, działa moczopędnie, usuwając nadmiary wody z organizmu, i regeneruje włosowate naczynia krwionośne. 

Codzienne spożywanie natki pietruszki wzbogaci naszą dietę niemal we wszystkie niezbędne witaminy (C, A, PP), minerały i kwas foliowy. Jest cennym źródłem żelaza, wapnia, magnezu i potasu. Zawarte w liściach pietruszki olejki eteryczne (głównie apiol i mirystycyna, występujące w znacznie większej ilości w nasionach pietruszki) korzystnie działają na nasz zmysł węchu. 
Uprawa pietruszki naciowej, ze względu na jej niewielkie wymagania termiczne i prostą agrotechnikę, nie sprawia wielu problemów. Gatunek ten wymaga jednak gleby żyznej o wysokiej zawartości próchnicy i dobrej strukturze, bez tendencji do zaskorupiania się. Przy uprawie z siewu, zwłaszcza w początkowym okresie, jest bardzo wrażliwa na zachwaszczenie.

Przy niewystarczającej ilości fosforu i potasu w glebie należy zastosować jesienią nawożenie przedsiewne, ze względu na wrażliwość siewek na zasolenie w początkowym okresie uprawy. Nasiona wysiewamy pod koniec marca lub na początku kwietnia; jeśli pietruszka ma przezimować w gruncie, wówczas siew przeprowadzamy w lipcu lub sierpniu. Rozstawa roślin powinna wynosić 20-40x10 cm. Na niewielkim areale najkorzystniej zastosować uprawę z rozsady – pietruszki w fazie kilku liści są mniej wrażliwe na zachwaszczenie i zasolenie gleby. Zbiory naci trwają zazwyczaj od lipca do listopada; pierwszy przeprowadza się po około 4 miesiącach od daty siewu lub 2-2,5 miesiąca od daty sadzenia.

Przy zbiorach sukcesywnych zbieramy po kilka najstarszych liści z rośliny. Zastosowanie płaskich osłon, przy korzystnych warunkach termicznych, przedłuży zbiory liści do grudnia. Inną metodą produkcji naci jest pędzenie pietruszki naciowej. W tym celu u roślin przeznaczonych do pędzenia należy wcześniej zakończyć zbiory, a korzenie wykopać w listopadzie. Najlepiej sprawdzą się takie o średnicy (przy szyjce korzeniowej) co najmniej 0,5 cm i długości 6-8 cm. Korzenie umieszczamy w podłożu o wysokiej wilgotności, w pomieszczeniu jasnym o temp. 10-15°C. Pierwsze zbiory przeprowadzamy po 10-15 tygodniach.