Żonkil – wiosenny kwiat

Żonkil jest zwiastunem wiosny. Gdy wyrasta spod pokrywy śnieżnej, to można uświadomić sobie, że cieplejsza pora roku nadejdzie już niebawem. Początkowo z ziemi przebijają się zielone, podłużne liście żonkili. Dopiero później pojawia się łodyga z pąkiem, z którego to rozwija się żółty kwiat. Uprawiany jest w Polsce w ogrodach i na rabatach, ze względu na dosyć wczesny czas kwitnienia i piękne, jaskrawe kwiaty. Może być także wykorzystywany we florystyce do tworzenia ozdobnych kompozycji i bukietów. Również hodowany jest w domach, ze względu na walory wizualne i kwitnienie przypadające najczęściej na czas świąt Wielkanocnych. Może być on ozdobą okna, świątecznego stołu, jak i koszyczka ze święconką. Jest to roślina z rodziny amarylkowatych. W stanie naturalnym występuje w Portugalii i Hiszpanii.

Żonkil – symbol szacunku i pamięci o wybuchu Powstania w Getcie Warszawskim, które miało miejsce 19 kwietnia 1943 roku. Akcję Żółte Żonkile organizuje w całym kraju Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN wraz z wolontariuszami. Ma ona na celu upamiętnienie i promowanie wiedzy o powstaniu i jego uczestnikach. Kwiat stał się symbolem ze względu na postać Marka Edelmana, czyli bohatera i ostatniego przywódcę Żydowskiej Organizacji Bojowej. W celu upamiętnienia daty wybuchu powstania, każdego roku składał on bukiet narcyzów pod Pomnikiem Bohaterów Getta na Muranowie. Ponadto, tego samego dnia, każdego roku otrzymywał on także bukiet tych kwiatów od anonimowego darczyńcy.

Żonkile – uprawa

Żonkile uprawiane w ogrodach są roślinami wytrzymałymi. Preferują wystawy słoneczne lub w lekkim zacienieniu. Są odporne na mróz, nawet nie potrzebują dodatkowej okrywy na zimę. Nie wymagają też specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Można je uprawiać na glebie ogrodowej, najlepiej próchniczej, lekko zakwaszonej lub neutralnej (pH 6-7), utrzymującej stałą wilgotność. Gdy zaczyna się okres wiosenny i kwiat narcyz osiągnie 5 cm wysokości, można zasilić glebę w nawóz azotowy. Do tego celu nadaje się mocznik, siarczan amonu, czy saletra amonowa. Jeżeli narcyzy rosną w tym samym miejscu kilka lat, wtedy używa się nawozu wieloskładnikowego do roślin kwitnących lub cebulowych.

Kiedy sadzić żonkile?

Kwiat narcyz wytwarza cebule przybyszowe, które się rozrastają. Dzięki nim można łatwo rozmnażać roślinę. Gdy zauważy się obumieranie liści i pędu naziemnego, przystępuje się do wykopywania cebul. Można to robić w czerwcu i lipcu. Oczyszczone i przygotowane cebulki odstawia się w miejsce przewiewne, chłodne i ciemne. Mogą być zaprawione środkiem przeciwgrzybiczym. We wrześniu sadzi się je w uprzednio przygotowane miejsce, po 3-4 cebule do jednego dołka. Zastanawiać się można, jak głęboko sadzić żonkile, aby w kolejnym sezonie rozwinął się z nich w pełni nowy kwiat? Otóż, głębokość sadzenia cebul w dołku to około 6 centymetrów. Dobrze jest też zachować 20 centymetrów odstępu pomiędzy poszczególnymi dołkami. Nie można sadzić żonkili później niż we wrześniu, bo cebula nie zdąży wykształcić korzenia i nie będzie odporna na mróz. Po posadzeniu, należy obficie podlać uprawę. Jeżeli kępa żonkili będzie coraz gęstsza, a kwiaty będą miej obfite, należy dokonać przerzedzenia jej. Na jednym miejscu mogą one bowiem rosnąć od 5-8 lat. Jest to więc odpowiedź na pytanie, czy cebulki żonkili są wieloletnie? Owszem, mogą przez kilka lat przebywać w stałym gruncie, po czym najlepiej wykopać cebulki, a po kilku miesiącach – we wrześniu, wysadzić je w nowe miejsce Tym samym pozyska się kolejną uprawę kwiatów, jak i wzmocni już wcześniej pielęgnowane rośliny.

Kiedy kwitną żonkile? 

Okres kwitnienia żonkili przypada od końca marca do maja. Mają zdolność wyrastania nawet spod śniegu. W roku, w którym wiosną są wyższe temperatury, żonkile wyrastają wśród niższych traw oraz w ogródkach. Wyrastają z cebulek. Na początku pojawia się kępa zielonych, podłużnych liści. Dopiero później wyrasta łodyga kwiatowa, która rozwija się przez kolejne dni. Na jednym pędzie może się znajdować od 2 do nawet 8 kwiatów. Cała roślina żonkila dorasta do 40 centymetrów. Ma on długą łodygę, zakończoną żółtym kwiatem.

Żonkile w doniczce – jak często podlewać? 

Żółte, wiosenne rośliny cebulkowe, hodowane w doniczkach to żonkile. Kwiaty mogą być poza ogrodem pielęgnowane również w domach. Przyozdabiają stoły, okna, czy balkony. Do domowej hodowli potrzebne są cebulki, po minimum dwumiesięcznym okresie spoczynku – leżakowania w chłodnym miejscu. Powinny one po tym czasie wytworzyć już liście i pędy. Podłoże w doniczce wypełnia się przepuszczalną, żyzną ziemią, do której wysadza się cebule żonkili. W okresie początkowego wzrostu należy zapewnić hodowli temperaturę w okolicy 10 stopni Celsjusza, a gdy widoczne już będą rozwijające się pąki, temperatura może zostać podniesiona. Im jednak w pomieszczeniu będzie chłodniej, tym kwiaty będą w stanie przetrwać dłużej. Żonkile preferują stale wilgotne podłoże i słoneczne miejsce. Aby gleba w doniczce nie wysychała, najlepiej podlewać ją do podstawki mniej obficie, ale częściej. Może to być trzy razy w tygodniu. Raz na dwa tygodnie dostarcza się hodowli nawożenia kompostem i środkiem zawierającym potas. Po przekwitnięciu kwiatów, cebule wraz z suchymi łodygami pozostawia się do spoczynku. Jeżeli zostaną one dobrze przechowane, będzie można je ponownie posadzić w kolejnym sezonie wiosennym.

Żonkil a narcyz – jakie są różnice?

Większość osób nie wie, jaka jest różnica między żonkilem a narcyzem. Żółty narcyz to żonkil. Te dwa człony nazwy widnieją nawet w systematyce gatunku Narcissus jonquilla czyli narcyz żonkil. Tylko dla tej barwy kwiatów rezerwowana jest ta nazwa. Wszystkie inne kolory tych kwiatów nazywa się narcyzami: kremowe, biało-żółte, pomarańczowe, łososiowe, białe z czerwonym brzegiem oraz same białe. Narcyzy mogą różnić się także wysokością, kształtem kwiatów oraz ich wykończeniem brzegów. Płatki żonkila są szpiczaste, a sam kwiat ma średnicę około 3 centymetrów. Od tego gatunku wywodzi się wiele mieszańców jonqilla.