Ogród bez tulipanów to ogród bez wiosny − tak brzmią słowa znanego mistrza sztuki ogrodniczej w dziedzinie bylin, Karla Foerstera. Po ponurych zimowych miesiącach rośliny te wnoszą do ogrodu mocne kolorowe akcenty. Pod wpływem powiewu wiatru kołyszą na wysokich nóżkach swoje ciężkie kwiaty, rozweselając całe otoczenie. Każdy, kto na nie spojrzy, musi się uśmiechnąć!

Tulipany wyłaniają się z ziemi dość wcześnie, kiedy tylko pod wpływem ciepłych promieni słonecznych ogrzeje się jej powierzchnia. Jeśli przy kupnie cebulek tulipanów wzięliśmy pod uwagę terminy kwitnienia poszczególnych odmian, będziemy mogli cieszyć się bogactwem zachwycających kwiatów od marca do czerwca.

Od dawna ogrodnicy uzyskiwali co rusz to nowe odmiany, krzyżując różne gatunki tulipanów. Dziś nie sposób ustalić ich pochodzenia. Większość uprawianych tulipanów jest mieszańcami i kultywarami – określa się je wspólną nazwą tulipan ogrodowy. Naturalny obszar występowania tulipana to Europa Południowa, północna Afryka, Azja od Turcji przez Iran, góry Pamir i Hindukusz, stepy Kazachstanu, po północno-wschodnie Chiny i Japonię.

Tulipan, jako bywalec stepu, jest rośliną niewybredną. Dobrze rozwija się w każdej lekko kwaśnej do obojętnej (pH 6-7), przepuszczalnej i niezbyt ciężkiej glebie. Nie zadomowi się tam, gdzie stagnuje woda opadowa. Do użyźniania gleby najlepiej zastosować kompost, który należy rozłożyć jesienią nad miejscem sadzenia cebul i wiosną przed kwitnieniem wokół wyłaniających się z ziemi liści.

Interesująca aranżacja

Na wiosnę tulipany pięknie zdobią rabatę. Już przy sadzeniu cebul warto jednak pomyśleć o okresie po kwitnieniu. W tym przykładzie biało kwitnącym tulipanom towarzyszą piękne rośliny. Na pierwszym planie rosną: okrywowe epimedium, funkie o biało obrzeżonych liściach oraz brunera z delikatnymi błękitnymi kwiatami. W głębi jaśnieją białe kwiaty serduszek okazałych. Gdy znikną kwiaty i liście tulipanów, rabata zachowa ładny wygląd.

Aby wiosną podziwiać kolorowy spektakl kwitnienia tulipanów, należy posadzić je wczesną jesienią – we wrześniu, a najpóźniej do końca października. Pozwoli to cebulkom wytworzyć jak najwięcej korzeni jeszcze przed nadejściem zimy. Cebule sadzimy na głębokości około 8 cm w grupach odmianowych i kolorystycznych. Możemy je uprawiać w ogrodach skalnych, na rabatach z innymi roślinami, pod krzewami i drzewami. Mimo całkowitej odporności na mróz cebulki warto przykryć ściółką (kora, liście), szczególnie na osłoniętym miejscu. Sadząc tulipany co roku, warto zachowywać płodozmian. Tylko na glebach piaszczystych tulipany mogą rosnąć wiele lat.

W takich warunkach podczas spoczynku cebule mogą przeschnąć. W innym przypadku trzeba je po zżółknięciu liści wykopać, oczyścić, oddzielić cebulki przybyszowe, a następnie umieścić w przewiewnym miejscu. Do wykopywania cebul doskonale nadają się szerokozębne widły, które nie uszkadzają nie tylko cebul, lecz także dżdżownic i innych pożytecznych organizmów glebowych.

Jednym z podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych, poza systematycznym odchwaszczaniem,  jest usuwanie przekwitających kwiatów. Zabieg ten pozwoli przedłużyć okres kwitnienia tej znanej i od wielu lat cenionej rośliny cebulowej.

Wiosenne aranżacje 

Już pod koniec zimy szkółki i centra ogrodnicze mają w sprzedaży podpędzone tulipany w doniczkach z wykształconymi pąkami kwiatowymi. Można je wykorzystać do tworzenia wiosennych aranżacji w pojemnikach. Tulipany doskonale komponują się z innymi wiosennymi kwiatami, np. narcyzami, pierwiosnkami czy fiołkami. Nadają się także do zakrywania bezbarwnych pustych miejsc na rabacie. Cebulowe piękności wyróżniają się żywotnością, bez szkody wytrzymują nawet późne przymrozki.

Pielęgnacja tulipanów

Cebulki tulipanów sadzimy jesienią w miejscu nasłonecznionym z przepuszczalną ziemią. Na wiosnę, po rozpoczęciu wegetacji, zasilamy rośliny nawozem pełnoskładnikowym, który rozsypujemy wokół pędów i lekko mieszamy z ziemią.  Przekwitające zwiędłe kwiaty regularnie ścinamy, pozostawiając nienaruszone liście. Są one potrzebne tulipanom do gromadzenia substancji odżywczych niezbędnych do kwitnienia w następnym roku. Dużą żywotnością wyróżnia się wiele odmian z grupy Darwina, tulipany liliokształtne, botaniczne i dzikie.