Zielone kulki groszku smakują najlepiej wtedy, gdy zerwane są bezpośrednio z rośliny. A taką gwarancję smaku daje nam tylko uprawa we własnym ogródku. Groch Pisum sativum występuje w dwóch odmianach botanicznych: łuskowej i cukrowej, różniących się m.in. budową strąków.

Strąki grochu cukrowego są mięsiste i niepękające, natomiast u grochu łuskowego są one wyścielone pergaminową wyściółką i pękają wzdłuż szwów. Cechy te wpływają na ich wykorzystanie – częścią jadalną grochu cukrowego są całe strąki, u grochu łuskowego zaś jedynie nasiona, zbierane na tzw. zielony groszek lub na suche nasiona.

Odmiany botaniczne grochu różnią się także barwą kwiatów – formy łuskowe kwitną najczęściej na biało, choć są także odmiany tworzące kwiaty czerwone lub fioletowe, zaś u formy cukrowej grochu dominuje czerwonofioletowa barwa kwiatów.

Z warzyw strączkowych groch ma najmniejsze wymagania termiczne. Można go zatem wysiewać wcześnie, nawet pod koniec marca. Wschody grochu następują po 7-10 dniach, a minimalna temperatura kiełkowania to 2-4°C. Długość okresu wegetacji dla grochu wynosi, w zależności od odmiany, od 60 do ok. 90 dni. 

Co atakuje groch?

Najgroźniejszym szkodnikiem grochu jest mszyca grochowa. Wysysając soki, szkodniki te powodują deformację liści, co prowadzi do zahamowania wzrostu i znacznego obniżenia plonu. Mszyce można łatwo zlokalizować, gdyż żerują w koloniach. Groźnym szkodnikiem jest też strąkowiec grochowy.

Zarówno larwy, jak i dorosłe osobniki (chrząszcze) żerują w nasionach, całkowicie je niszcząc. Uszkodzone nasiona należy bezzwłocznie niszczyć. Groch atakowany jest również przez pachówkę strąkóweczkę. W tym przypadku w nasionach żerują gąsienice, zanieczyszczając je dodatkowo odchodami, w wyniku czego nasiona nie nadają się do spożycia.

Groch dobrze rośnie w towarzystwie warzyw, m.in. ogórka, kopru włoskiego, kapusty, szpinaku i rabarbaru. Natomiast sąsiedztwo fasoli, ziemniaków, pomidora i warzyw cebulowych nie wpływa korzystnie na jego wzrost.

Zarówno groch cukrowy, jak i łuskowy zbierane na zielony groszek najlepiej smakują tuż po zbiorze – zawierają wówczas najwięcej cukrów prostych nadających im delikatny, słodki smak. Świeżo zebrane niedojrzałe nasiona grochu trzeba jak najszybciej przeznaczyć do spożycia lub przetworzenia, ponieważ nawet 2-3 godziny po zbiorze znacznie zmienia się struktura cukrów, a zwiększona ilość skrobi nadaje im mączysty smak.

Groch cukrowy najlepiej smakuje na surowo, ale można go także gotować i przyrządzać jak fasolkę szparagową. Tak przygotowane młode strączki są chrupiące i lekko słodkawe. Są wyjątkowo apetyczne z sosem balsamicznym.