Gerbera należy do rodziny astrowatych (Asteraceae) i pochodzi z tropikalnych rejonów Afryki i Azji. Obecnie na świecie istnieje około osiemdziesięciu gatunków gerber, a coraz więcej z nich wykazuje się znaczną odpornością na niskie temperatury. Gerbery doskonale sprawdzają się jako kwiaty cięte, a odmiany karłowe - mniej wymagające, mogą stanowić barwny akcent na rabatach i w balkonowych pojemnikach. Do sadzenia w gruncie polecane są odmiany wytrzymałe na niskie temperatury, jak te z grupy Durora.
Spis treści:
- Gerbera – charakterystyka rośliny
- Gerbera w ogrodzie: stanowisko
- Gerbera - podlewanie i nawożenie
- Pielęgnacja gerbery
- Gerbera - zimowanie
- Rozmnażanie gerbery
Gerbera – charakterystyka rośliny
Wydłużone, pierzasto podzielone, zaokrąglone liście pokryte białym meszkiem, tworzą obfitą rozetę. Spomiędzy liści wyłania się mocna, naga łodyga zwieńczona kwiatostanem w postaci koszyczka. Kwiat osiąga średnicę 15 cm. Płatki ułożone są w kilku rzędach. Kwiaty występują w formie prostej, półpełnej oraz pełnej i przybierają intensywne odcienie żółci, różu, pomarańczu i czerwieni. Po ścięciu mogą przetrwać do dwudziestu dni w wazonie z niewielką ilością wody, co zapobiega gniciu łodygi.
Gerbera w ogrodzie: stanowisko
Miejsce uprawy gerbery powinno być dobrze oświetlone, ciepłe i zaciszne. Gleba powinna być żyzna, przepuszczalna, stale lekko wilgotna o odczynie lekko kwaśnym pH 5,5 – 6,5. Rośliny sadzimy w odstępach co 50 cm. Pamiętajmy, że nie lubią przesadzania.
Gerbera - podlewanie i nawożenie
Gerbery mają spore wymagania wodne, lubią mieć stale lekko wilgotne podłoże. Regularne podlewanie roślin jest więc konieczne, zwłaszcza gdy brakuje opadów. Podczas podlewania należy uważać, aby woda nie dostała się na liście lub do rozety – może to spowodować gnicie roślin.
Gerbery dobrze reagują na nawożenie zwłaszcza organiczne np. biohumusem. Należy być jednak ostrożnym, by nie przenawozić roślin ponieważ spowoduje to, wyciąganie pędów. Kwiaty będą małe, a sama roślina stanie się podatna na choroby. Można też stosować do dokarmiania nawozy wieloskładnikowe do roślin kwitnący, zwracając uwagę by nie zawierały chlorku potasu, gdyż gerbera reaguje negatywnie na chlor.
Pielęgnacja gerbery
Pielęgnacja gerbery to głównie odchwaszczanie oraz usuwanie przekwitłych kwiatostanów oraz zwiędłych liści. Żeby stłumić chwasty oraz zapobiec parowaniu wody z podłoża warto ściółkować glebę wokół roślin korą lub kompostem.
Gerbera - zimowanie
Gerbery są w naturalnym środowisku roślinami wieloletnimi. Ze względu na dość wysokie wymagania cieplne, w naszych warunkach są zazwyczaj uprawiane jako jednoroczne. W najcieplejszych rejonach kraju można spróbować zostawić rośliny na zimę, zabezpieczając je grubą warstwą liści, kory, słomy czy grubą agrowłókniną. Można także po kwitnieniu wykopać cebule gerbery i przechować je przez zimę, podobnie jak dalie.
Rozmnażanie gerbery
W uprawie amatorskiej najłatwiej rozmnożyć gerberę przez podział. Dzięki tej metodzie nowe rośliny będą miały takie same cechy jak roślina mateczna. Wiosną wykopujemy roślinę i dzielimy ją na kilka części, tak by każda miała dobrze rozwinięte korzenie oraz 2-3 pąki. Tak pozyskane sadzonki umieszczamy w skrzynkach lub doniczkach wypełnionych podłożem do sadzonkowania. Gerberę można także rozmnażać z nasion, lecz trzeba pamiętać, że rozmnażana w ten sposób nie przekazuje cech rodzicielskich.
Silne i dobrze ukorzenione rośliny sadzimy na rabacie po 15 maja, gdy minie ryzyko wystąpienia wiosennych przymrozków.
Zobacz też:
Komentarze