Fasola pnąca jest rośliną ciepłolubną. Optymalny okres wysiewu trwa od połowy maja do końca czerwca. Spóźnialscy mogą liczyć na dosyć dobry plon, jeżeli wrzucą nasiona do ziemi najpóźniej w połowie lipca. Na szczęście, podłoże na grządce jest już wtedy mocno ogrzane i nasiona potrafią wykiełkować w ciągu paru dni. Głębokość siewu w przeciętnej ziemi ogrodowej wynosi 2 cm, natomiast w piaszczystej 3 cm.

Podłoże powinno być równomiernie wilgotne, nie wolno dopuszczać do jego wysychania. Młode delikatne rośliny są przysmakiem ślimaków, dlatego należy szybko reagować, gdy pojawią się oznaki żerowania tych żarłocznych mięczaków. Wiotkie pędy pnących odmian fasoli potrzebują podpór. Tyczki średnicy maksimum 4-5 cm powinny być sztywne i stabilne, zdolne do udźwignięcia dosyć dużej masy pędów oraz liści.

Dobre są długie żerdzie świerkowe lub mocne tyczki bambusowe. Wijące się pędy nie potrafią utrzymać się na płaskich powierzchniach kanciastych łat i listew i stale wymagają ręcznego prowadzenia. Tyczki wciskamy w ziemię jak najgłębiej nawet jeszcze przed siewem nasion, aby szybko rosnące pędy miały podparcie natychmiast po wykiełkowaniu.

Tradycyjne odmiany bez trudu osiągają wysokość trzech metrów. Jest to cecha dosyć kłopotliwa, gdyż do najwyżej zawiązanych strąków można sięgnąć tylko z drabiny. Niektóre nowe odmiany mają krótsze pędy, sięgające wysokości dwóch metrów.

Od wysiewu fasoli pnącej do pierwszego zbioru mija 8-10 tygodni, czyli około 2 tygodni więcej niż w przypadku fasoli krzaczastej. Potem jędrne strąki dojrzewają stopniowo aż do końca września. Zawiązywaniu kwiatów i owoców służy regularne podlewanie roślin i obrywanie dojrzewających strąków.

Fasoli na cały okres wegetacji wystarczy dawka kompostu przy siewie. Azot pobiera roślina z gleby dzięki współżyciu z bakteriami tworzącymi na korzeniach brodawki. Potrzebne minerały może dostarczyć przedplon, jak np. wczesne ziemniaki. W kuchni wykorzystujemy tyczne odmiany szparagowe, dające przede wszystkim smaczne strąki, m.in. ‘Atlas’, ‘Goldmarie’, ‘Neckargold’, ‘Blauhilde’. Drugą grupę tworzą odmiany na suche ziarna, których strąki przeważnie są włókniste, jak np. ‘Piękny Jaś’ o niezwykle dużych nasionach.

 

 

Odmiany ozdobne i smaczne

‘Neckargold’ ma wąskie, okrągłe w przekroju strąki długości 25 cm. Złocistożółte owoce uważane są za najsmaczniejsze spośród żółtych odmian. Fasole ‘Borlotto’ lub ‘Borlotti’, jak ‘Borlotto Lingua di Fuoco 2’, potrzebują dużo ciepła i dojrzewają późno. Mączyste nasiona wykorzystywane są najczęściej w zupach i daniach jednogarnkowych. ‘Blauhilde’ zadziwia fioletowymi strąkami, które jednak zielenieją podczas gotowania.

 

Nasiona do wysiewu

Rośliny wyhodowane w ogrodzie mogą dostarczać nasiona do wysiewu w następnym roku. Na początku zbiorów wybieramy strąki zawierające najwięcej nasion. Pozwalamy, aby dojrzały na pędach. Strąki obrywamy dopiero wtedy, gdy ich łupiny wyschną i staną się pergaminowe. Owoce rozkładamy na dwa, trzy tygodnie w miejscu ciepłym i przewiewnym. Twarde nasiona wyłuskujemy, gdy łupiny popękają i zaczną się otwierać. Dla pewności same nasiona warto jeszcze trochę podsuszyć.