Uprawa pora – o tym musisz pamiętać!
 

Dobra, jakość rozsady pora to podstawa, a im późniejszy jest termin uprawy tym powinna być wyższa.

Rozsada pora – najczęstsze błędy przy produkcji

- stosowanie nasion, które nie zostały zaprawione przed patogenami

- niewłaściwa rozstawa przy siewie punktowym nasion

- niewłaściwie hartowania rozsady

- brak nawożenia roślin na rozsadniku

- zbyt mała wilgotność gleby, zwłaszcza w okresie kiełkowania i wschodów nasion

Hartowanie rozsady pora

Przed sadzeniem rozsady na miejsce stałe konieczne jest jej zahartowanie. Zaczynamy wietrzenie pomieszczeń około 14 dni przed sadzeniem roślin na grządkę. Następnym krokiem jest wynoszeniem roślin na zewnątrz na kilka godzin dziennie stopniowo zwiększając ten czas. Na kilka dni przed sadzaniem zostawiamy już sadzonki na zewnątrz na całą dobę.

Por - wymagania świetlne.

Por ma duże wymagania świetlne i sadzony w cieniu lub w pobliżu zadrzewień będzie mniejszy i słabszy.

Stanowisko dla pora

Najlepsza dla pora jest gleba żyzna, o dobrej strukturze i pojemności wodnej. Zbyt ciężka lub zbyt lekka i mało zasobna gleba odbije się, na jakości uzyskanego plonu.

Wymagania wodne

Por ma duże wymagania wodne, zwłaszcza w okresie intensywnego wzrostu. W okresie suszy konieczne jest nawadniania.

Por: nawożenie

Nawożenie jest ważne w uprawie pora. Na żyznych stanowiskach por najczęściej uprawiany jest w drugim roku po oborniku. Na glebach lekkich i mniej zasobnych warto wykonać nawożenie jesienne. Nie można zapomnieć o zastosowaniu nawozów azotowych i fosforowo-potasowych, najczęściej stosowanych w dwóch dawkach, przed lub zaraz po sadzeniu oraz na kilka tygodni przed zbiorem. Zasilanie nawozami organicznymi ogranicza występowanie wielu chorób pora powodowanych przez grzyby z rodzaju Fusarium i Pyrenochaeta, sprawcy różowej zgnilizny korzeni pora.

Odchwaszczanie uprawy

Por jest warzywem bardzo wrażliwym na zachwaszczenie, dlatego plantacja musi być starannie odchwaszczana.

Ochrona przed chorobami i szkodnikami

W pielęgnacji pora ważna jest ochrona przed chorobami i szkodnikami. Chorobami najczęściej porażającymi pory są: rdza pora, alternaria, biała zgnilizna pora, różowa zgnilizna korzeni pora. Do szkodników o największym znaczeniu w uprawie porów zalicza się wciornastka tytoniowca, wgryzkę szczypiorkę, miniarkę porówkę, śmietkę cebulankę oraz glebowe szkodniki wielożerne – rolnice, pędraki i drutowce.

Wybór stanowiska, przedplony i prawidłowe zmianowanie stanowią podstawę ochrony pora. Usuwanie resztek pożniwnych i porażonych roślin to konieczne zabiegi by uchronić rośliny przed powtórną infekcją. W walce ze szkodnikami ważną rolę odgrywają ich naturalni wrogowie pomagający ograniczać populację szkodników w sposób naturalny.