Zdarza się, że bujnie i pięknie rosnące do tej pory rośliny słabną, gorzej rosną i nie chcą kwitnąć. Jakie są tego przyczyny i co zrobić, aby pelargonie obficie kwitły? Oto najczęstsze błędy w uprawie pelargonii odbijające się także na jej kwitnieniu.

Spis treści:

  1. Niewłaściwa temperatura
  2. Zbyt mało słońca
  3. Niewłaściwe nawożenie
  4. Niewłaściwe podlewanie
  5. Choroby pelargonii
  6. Zbyt gęsto posadzone rośliny

Niewłaściwa temperatura

Pelargonie potrzebują do prawidłowego rozwoju 20-30oC w dzień i 15oC w nocy. Wiele odmian pelargonii rozpoczyna kwitnienie już wczesną wiosną i kwitnie do momentu, gdy dzienne temperatury stają się dla nich już zbyt wysokie. Jeżeli więc, rośliny nie chcą kwitnąć, przyczyną może być zbyt chłodna wiosna, lub przedwcześnie pojawiające się upały

Zbyt mało słońca

Pelargonia to roślina wybitnie światłolubna, która potrzebuje 4-6 godzin pełnego słońca dziennie. Najlepsze stanowisko dla pelargonii to południowe i zachodnie ekspozycje. Przy zbyt małej dawce słońca roślina będzie słaba i wysoka, a liczba kwiatów ograniczona.

Niewłaściwe nawożenie

Pelargonie, jak większość roślin obficie kwitnących, ma duże wymagania pokarmowe. Jeśli jednak przesadzimy z nawożeniem, otrzymamy bujną, zieloną roślinę z niewielką ilością kwiatów. Wystarczy, gdy rośliny w pojemnikach zasilimy raz w miesiącu odpowiednią dawką wieloskładniowego nawozu do roślin kwitnących. Pelargonie w gruncie potrzebują jeszcze rzadszego dokarmiania, – co 4-6 tygodni. Jeśli nie jesteśmy pewni, czy wystarczająco często nawozimy rośliny pamiętajmy, że lepiej jest zastosować zbyt mało nawozu, niż podać go za dużo.

Niewłaściwe podlewanie

Pelargonie mają średnie wymagania wodne. Przy umiarkowanych temperaturach wystarczy polewać je 2-3 razy w tygodniu. Latem, gdy panują upały zwiększamy częstotliwość podlewania nawet do 2-3 razy dziennie. Rośliny lubią wilgotną glebę, ale zbyt obfite podlewanie może uniemożliwić kwitnienie. Jeśli woda wokół korzeni rośliny będzie stała, korzenie nie będzie w stanie pobierać tlenu i roślina na tym ucierpi.

W przypadku pelargonii angielskiej znaczenie ma także wystawienie roślin na opady deszczu. Rośliny wyjątkowo tego nie lubią, reagując usychaniem liści oraz pąków kwiatowych.

Choroby pelargonii

Szara pleśń (Botrytis cinerea), choroba grzybowa najczęściej porażająca pelargonie, może mieć wpływ na kwitnienie roślin. Objawy pleśni na pelargonii mogą się rozwijać na każdej części rośliny. Koncentryczne plamy pojawiają się na brzegach liści i rozszerzają się w głąb blaszki liściowej obejmując coraz większy obszar w kształcie litery V. Rośliny dotknięte chorobą karłowacieją, żółkną, tracą zarówno liście jak i pąki kwiatowe.

Zbyt gęsto posadzone rośliny

Pelargonie w skrzynkach powinny być sadzone w odległości przynajmniej 20 cm od siebie. Zbyt duże zagęszczenie osłabia rośliny, utrudniając pobieranie potrzebnej dawki wody oraz składników pokarmowych. Ma to wpływ na ich kwitnieniu. Zbyt mocno zagęszczone rośliny mają problem z wentylacją i łatwiej zapadają na infekcje grzybicze, co w konsekwencji może prowadzić do osłabienia kwitnienia.