Trawnik spełnia ważną funkcję estetyczną, oddzielając poszczególne fragmenty ogrodu od rabat i innych elementów wyposażenia ogrodu. Murawa to także niezastąpione miejsce do wypoczynku i zabaw na świeżym powietrzu.

Jak zaplanować trawnik?

Planując założenie trawnika, należy pamiętać, że zawsze lepsza jest jedna duża płaszczyzna niż kilka mniejszych. Ma to znaczenie ze względów estetycznych, ale również praktycznych, gdyż ułatwia pielęgnację. Ziemia powinna być płaska, jedynie na dużych przestrzeniach dopuszcza się niewielkie pofalowanie. Zakładając trawnik w sąsiedztwie dróg i chodników, pamiętajmy, że gleba powinna być niższa o 3-5 cm w stosunku do ich krawędzi, co umożliwi koszenie trawnika w płaszczyśnie dróg. Przy pniach drzew i krzewów zaleca się utrzymanie czystych powierzchni gleby długości 30-50 cm od pnia i nasady gałęzi krzewów, gdyż ułatwia to pielęgnację trawnika oraz roślin.

Pierwszym krokiem przy zakładaniu trawnika jest sprawdzenie podłoża. Na glebach lekkich, piaszczystych, które są przepuszczalne i nie są w stanie utrzymać wody, konieczne jest dodanie 10-30% gliny i wymieszanie jej z wierzchnią warstwą gleby. Natomiast na glebach zwięzłych, gliniastych, które mają tendencję do zatrzymywania wody, zaleca się dodać materiały rozluźniające, jak np. gruboziarnisty piasek.

Przy zakładaniu trawników istotna jest zawartość składników pokarmowych, która w glebie może być różna, gdyż trawniki często zakładane są na glebach zniszczonych i niedostatecznie zasobnych w składniki pokarmowe. Do takich gleb warto dodać kompost, rozłożony obornik lub nawozów mineralnych, np. Azofoskę. O wyglądzie trawnika decyduje też odczyn gleby, który dla roślin trawiastych powinien być utrzymywany w granicach pH 5,6-6,5.

 

 

Tak więc przed założeniem trawnika gleba powinna być wolna od chwastów trwałych i jednorocznych (zwalcza się je herbicydami totalnymi). Po upływie trzech tygodni od oprysku glebę należy przekopać, następnie wyrównać i pozostawić w spokoju na dwa tygodnie. Przedtem warto zastosować nawozy organiczne lub mineralne, ewentualnie nawozy wapniowe.

Najczęściej używa się mieszanek nasion traw różnych gatunków i ich odmian. O ich składzie decydują: typ i wilgotność gleby, warunki klimatyczne, przeznaczenie trawnika, przewidywana intensywność deptania. Wybierając mieszankę, trzeba wziąć pod uwagę wyżej wymienione czynniki, które wynikają póśniej ze sposobu użytkowania trawnika.

Czas na wyciew trawy

Do wysiewu nasion powinno się przystąpić, gdy istnieją warunki najbardziej sprzyjające kiełkowaniu – nasiona wschodzą wówczas szybko i równomiernie. Czynniki decydujące o porze siewu to: temperatura, wilgotność gleby i powietrza. Wiosną sprzyjające warunki występują od połowy kwietnia do połowy maja. Drugim terminem jest połowa sierpnia do końca września. Przed wysiewem gleba powinna być gładka i nie zanieczyszczona np. kamieniami, gruzem itp. Powierzchnię gleby wyrównujemy grabiami. Przed siewem warto glebę wałować, najlepiej wałem kolczatką.

Nasiona wysiewa się ręcznie lub siewnikiem. Ręczne wysiewanie nasion nie powinno być wykonywane w wietrzną pogodę, gdyż wiatr będzie zwiewał delikatne i lekkie nasiona. Po siewie nasiona należy przykryć, mieszając płytko powierzchniową warstwę gleby. Znacznie lepszym sposobem jest rozłożenie na obsianej powierzchni warstwy (wys. 1 cm) torfu wymieszanego z piaskiem lub ziemią kompostową. W czasie suszy nasiona powinny być podlewane zraszaczami o drobnych kroplach, ponieważ grubsze powodują wypłukiwanie nasion. Dawka wody nie powinna przekraczać 10 litrów na 1 m2 co 5 dni.

(zdj.: Fotolia.com)

Pielęgnacja trawnika

Kiedy trawa urośnie na wysokość 3-5 cm, warto ją uwałować lekkim wałem. Po 2, 3 dniach wykonujemy pierwsze koszenie, skracając końce liści o 2 cm. Koszenie powinno wykonywać się regularnie, kiedy wysokość trawy przekracza 5-6 cm. W późniejszych latach ważne jest częste koszenie trawnika oraz nawożenie i podlewanie. Zaleca się stosować 2-4 kg nawozu wieloskładnikowego na 100 m2, a przy intensywnym koszeniu – do 8 kg. Połowę dawki nawozu wysiewa się wiosną, a drugą na początku września. Ostatnie zasilanie nawozem azotowym stosuje się w sierpniu w dawce nie większej jak 1-2 kg na 100 m2. Późniejsze stosowanie nawozów azotowych sprzyja porażeniu traw przez chorobyszkodniki.

 

 

Najwygodniejsze jest stosowanie nawozów długo działających, np. Osmocote, który stosuje się raz w sezonie, stopniowo uwalniając składniki odżywcze. Po nawożeniu trawnik powinien być bardzo mocno podlany.

Trawniki intensywnie użytkowane wymagają napowietrzania. Jest to zabieg polegający na rozluźnieniu podłoża i poprawie stosunków powietrzno-wodnych za pomocą specjalnych urządzeń, tzw. aeatorów, którymi wykonuje się otwory w darni oraz jednocześnie wycina wałeczki długości 10 cm. Napowietrzanie trawnika powinno być wykonywane corocznie po skoszeniu trawy w lipcu, zwłaszcza na glebach gliniastych i zwięzłych. Na małych powierzchniach zabieg ten może być wykonany widłami amerykańskimi.