W praktyce sadowniczej wyróżniamy dwa zasadnicze terminy cięcia drzew owocowych. Pierwszy, główny czas formowania koron zdecydowanej większości gatunków, przypada na okres spoczynku roślin. Wykonuje się je z końcem zimy, gdy minie już niebezpieczeństwo silnych mrozów, a jeszcze zanim zaczną krążyć w roślinach soki.
Drugi termin cięcia przypada na czas wzrostu i wegetacji drzew. Cięcie to nazywane jest letnim z powodu pory roku, w jakiej jest wykonywane, i często traktowane jest jako uzupełnienie wcześniej wykonanego cięcia zimowego. Jest to jednak jeden z ważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych i nigdy nie powinniśmy o nim zapominać, zwłaszcza w przypadku drzew pestkowych, jak wiśnie i czereśnie. Gatunki te należą bowiem do nielicznej grupy drzew owocowych, których podstawowy termin cięcia przypada na czas lata.
Spis treści:
Cięcie wiśni i czereśni
W zależności od odmiany, wyróżniamy dwa typy letniego cięcia koron wiśni. Starsze, ale nadal bardzo popularne odmiany, np. ’Łutówka’, silnie rosną i mają tendencję do tworzenia bardzo długich pędów. Gałązki te zwykle są cienkie i już po 2-3 latach bez cięcia wyginają się łukowato. Jest to niekorzystne, ponieważ owoce zawiązują się tylko na końcach pędów, a cały środek korony pozostaje pusty.
Cięcie takich drzew polega przede wszystkim na mocnym skróceniu długich, przewieszających się gałązek. Nowsze odmiany, jak ’Lucyna’ czy ’North Star’, rosną znacznie słabiej. Mimo to również wymagają corocznego regulowania korony. Cięcie tej grupy odmian polega na wycięciu na czop 2-3 starszych gałęzi, aby odmłodzić koronę. Cięcie czereśni jest dużo prostsze, gdyż wykonujemy je przy okazji zbioru owoców. Gdy czereśnie już dojrzeją, ścinamy sekatorem lub piłką wierzchołek drzewa i boczne gałęzie, z których trudno zebrać owoce. W ten sposób ułatwimy zbiory i jednocześnie ograniczymy silny wzrost drzew.
Cięcie jabłoni
Ten ważny zabieg ma wpływ przede wszystkim na jakość owoców. Łatwo zauważyć, że jabłka wystawione na działanie promieni słonecznych są lepiej wybarwione i słodsze. Z kolei owoce ze środka zacienionej korony nie osiągają odpowiednich rozmiarów i często mają gorszy smak. Aby doświetlić dojrzewające owoce, na 3-4 tygodnie przed planowanymi zbiorami wycinamy część pędów. Zabieg ten jest łatwy, bo wycinamy tylko pędy z górnej części korony i tylko długopędy zwane potocznie wilkami. Dzięki temu prostemu cięciu odsłonimy wnętrze korony i sprawimy, że jabłka zyskają ładny rumieniec.
Narzędzia - piłki i sekatory
Do wycinania najgrubszych gałęzi i konarów stosujemy piłki sadownicze typu „lisi ogon”. Są to narzędzia ze specjalnie wygiętym ostrzem, które sprawiają, że cięcie jest łatwiejsze. Do pędów o mniejszej średnicy używamy sekatorów oburęcznych. W przypadku wyższych drzew przydatne mogą się okazać sekatory z regulowaną długością rączek.
Jeszcze wyżej sięgniemy, gdy zaopatrzymy się w specjalny sekator zamontowany na długiej tyczce. To bardzo praktyczne narzędzie pozwalające wyciąć pędy rosnące nawet na wysokości 3-4 m. Z kolei do wycinania drobnych gałązek i długopędów najlepsze będą małe, ręczne sekatory.
Wiosenne i letnie cięcie śliw
W przypadku śliw termin cięcia koron drzew uzależniony jest od pory dojrzewania owoców. Odmiany późno owocujące, jak ’Amers’, ’Empress’, ’President’, czy dojrzewająca w październiku ’Elena’, przycinamy w terminie wiosennym. Z kolei odmiany wczesne, dojrzewające w lipcu i sierpniu, zdecydowanie lepiej reagują na cięcie letnie. Do cennych odmian letnich należą: owocująca już w połowie lipca ’Ruth Gerstetter’, a także ’Brzoskwiniowa’, ’Renkloda Ulena’, a także znane i cenione ’Węgierki’: ’Wczesna’ i ’Wangenheima’.
Wszystkie wymienione odmiany letnie przycinamy bezpośrednio po zakończonych zbiorach owoców. W trakcie zabiegu obniżamy wysokość korony i wycinamy 2-3 najstarsze gałęzie z jej środka. Gdy już nieco rozrzedzimy koronę, łatwo dostrzeżemy silne, pionowo rosnące pędy. Wycinając ich część, zahamujemy intensywny wzrost całego drzewa, a także poprawimy doświetlenie korony i zawiązywanie pąków kwiatowych.
Komentarze