Akacja czyli robinia akacjowa, to drzewo porastające suche lasy, przestronne parki i zarośla. Spotyka się je także przy drogach polnych. Została sprowadzona do Europy przez francuskiego ogrodnika – Jeana Robina w 1601 roku. Od jego nazwiska pochodzi nazwa gatunku. Obecnie powszechna na całym świecie. Akacja w Polsce rozprzestrzenia się w środowisku naturalnym, jako gatunek zadomowiony.

Akacja – ozdobna roślina, posiadająca w swym składzie trujące związki chemiczne. Mimo ich występowaniu, dzięki właściwej obróbce, można surowiec wykorzystywać w lecznictwie. Ma ona szereg właściwości i liczne zastosowania. Drzewo zachwycające dekoracyjnością, szczególnie w okresie, gdy pojawia się biały kwiat akacji. Jest uznana za roślinę miododajną, z której produkowany jest miód akacjowy. 

Akacja: charakterystyka

Akacje (Robinia pseudoacacia), to drzewa pochodzące z Ameryki Północnej. Należą do rodziny bobowatych. Osiągają wysokość 25 metrów. Robinia akacjowa rośnie przez czterdzieści lat, po czym jej wzrost ustaje. Jest to drzewo żyjące krótko – maksymalnie 150 lat. Liść akacji ma dekoracyjną budowę. Jest to organ złożony z eliptycznych lub jajowatych, pojedynczych listków. Późno się rozwijają i długo pozostają na drzewie.

Akacja – kwiaty: mają kolor biały, intensywny zapach i są zebrane w większe, zwisające grona. Dzięki nim, drzewo to jest uznawane za roślinę miododajną. Kwitnie od maja do czerwca i jest w stanie je powtórzyć po kilku miesiącach. Wtedy akacje są najbardziej dekoracyjne. Z kwiatów rozwijają się owoce – strąki, w których znajdują się nasiona. Osiągają długość nawet 10 centymetrów.

Akacja: uprawa i wymagania 

Akacje rosną tam, gdzie jest sucho i ciepło. Pobierają wodę z głębszych części ziemi, wysuszając ją. Jest w stanie wzbogacić górną warstwę gleby w azot. Do wzrostu potrzebuje światła. Nie ma dużych wymagań co do ziemi, w której rośnie. Dobrze radzi sobie na podłożu piaszczystym. Jedynie nie jest w stanie przetrwać na ciężkich, mokrych i gliniastych glebach. Akacja nie rośnie na terenach podmokłych.

Jeżeli trafiła na dogodne stanowisko, szybko wykształca rozbudowany system korzeniowy. Dzięki tej właściwości, rośnie nawet na ubogich glebach. Jest w stanie rozwijać się przy dużym zanieczyszczeniu, dlatego powszechnie spotyka się ją w miastach i przy drogach. Nie przeszkadza jej nawet wysokie zasolenie.

Akacja jest odporna na mróz i niskie temperatury otoczenia. W zimie jakaś część rośliny może ulec zniszczeniu, lecz nie spowoduje to obumarcia całego drzewa. Aby posadzić robinię akacjową, trzeba przygotować suche stanowisko, a podłoże do jej wzrostu, po oczyszczeniu warto uzupełnić kompostem. Powinno być pulchne, świeże i żyzne.

W pierwszych latach wzrostu drzewka, należy je podpierać, aż do osiągnięcia przez nie stabilizacji. Preferuje miejsca osłonięte od wiatru i oddalenie od innych roślin. Aby mogła ukształtować koronę, potrzebuje światła i wolnego miejsca.     

Akację można rozmnażać przez nasiona zebrane z długich, dojrzałych strąków. Samoistnie wysiane, mają zdolność kiełkowania nawet po dziesięciu latach. Odmiany poszczególnych gatunków akacji można szczepić, wtedy zachowa się cechy rośliny matecznej.

Akacja: pielęgnacja 

Akacja - drzewo lubiące być systematycznie podcinane. Kształtowana korona jest w stanie przez wiele lat zachwycać swoim wyglądem i pokrojem. Ogrodnicy zagęszczają ją i formują tak, by maksymalnie wyeksponować kwiaty i liście rośliny. Drzewo szybko się rozrasta, wypuszczając liczne odrosty. Pojawiają się one nawet po jego ścięciu. Nawet po wykarczowaniu, akacja odnawia się. Jeżeli drzewo to rośnie w naturze i posiada dużą przestrzeń wokół siebie, kształtowanie nastąpi samoistnie. Korona w naturalny sposób wyeksponuje swoje piękno.

Akację należy chronić przed patogenami grzybowymi i szkodnikami. Jednym z nich jest gąsienica - szrotówek robiniaczek. Przybyła ona z Ameryki Południowej wraz z akacją, na której żeruje. Jej obecność można zauważyć poprzez zmiany na spodniej stronie liści.

Akacja: właściwości zastosowanie 

Akacje są uznawane za drzewa o walorach ozdobnych. Dzięki nim zostały sprowadzone do Europy. Sadzone w parkach i alejkach zachwycają kształtem i białymi kwiatami. Zaliczane są do drzew miododajnych, z których pszczoły produkują miód akacjowy. Wysmażone kwiatostany akacji wykorzystuje się w sztuce kulinarnej. Są dodatkiem do naleśników i konfitur.

Drewno twarde i trwałe akacjowe używane jest w stolarstwie. Można z niego produkować jedwab i wełnę. Ponadto, ma ono dużą wartość opałową i nie jest podatne na gnicie.

Akacja, jest to także roślina lecznicza. Kwiaty zawierają olejki eteryczne, garbniki, cukry, sole mineralne i kwasy organiczne. Działają moczopędnie, żółciopędnie i rozkurczowo. Sporządzone wyciągi z akacji pomagają usunąć trucizny zgromadzone w nerkach. Napary stosuje się u alergików. Nalewka z kwiatu akacji ma niepowtarzalny smak i wiele pozytywnych właściwości. Jest prosta do wykonania. Działa rozkurczająco na układ pokarmowy i pobudza trawienie.