Cebula szalotka (czosnek askaloński) Allium ascalonicum jest obecnie powszechnie wykorzystywana we Francji, Włoszech, Belgii i Holandii. Ma mniejsze wymagania od cebuli zwyczajnej – może rosnąć na gorszych glebach, a ponadto zimować w gruncie.

W krajach o cieplejszym klimacie jest rośliną trwałą, jednak w uprawie najczęściej traktowana jest jako roślina jednoroczna. Tworzy cebule zbudowane z gniazda cebulek, najczęściej o wydłużonym kształcie i delikatnym smaku. Zabarwienie łusek cebulki może być brązowe, żółto-brązowe lub fioletowe. Szalotkę można rozmnażać z nasion lub cebulek, podobnie jak dymkę.

 

 

Sadzone w kwietniu cebulki lub rozsadę przykrywamy włókniną, by przyspieszyć ich wzrost. Szalotkę możemy wykorzystywać w różnych fazach wzrostu – wiosną dla szczypioru, latem dla dojrzałych cebul. Mimo delikatniejszego smaku szalotka zawiera więcej flawonoidów oraz witamin i rutozydu (składnika wpływającego m.in. na szczelność naczyń krwionośnych) od cebuli zwyczajnej.

Nadaje się do smażenia, duszenia, mrożenia, smakuje też na surowo. Jedynie podczas gotowania może tracić znaczną część flawonoidów, co obniża jej wartość odżywczą.