P: Dostałam stewię, tzw. słodkie liście. Proszę o kilka informacji na jej temat. Czy można ją uprawiać w gruncie?

O: Stewia Stevia należy do rodziny roślin astrowatych. Występuje w Ameryce Południowej i Środkowej. Obejmuje około 240 gatunków. Szczególne znaczenie użytkowe ma Stevia rebaudiana, ponieważ zawiera dużą ilość związków słodzących (stewiozydy) i z tego względu używa się jej do słodzenia napojów i potraw.

W porównaniu do cukru jest dużo mniej kaloryczna. Poza tym ma zdolność obniżania ciśnienia krwi. Ma również właściwości przeciwgrzybiczne i przeciwbakteryjne.

Stewia to roślina o niewielkich wymaganiach glebowych. Preferuje gleby przepuszczalne i próchniczne, lekko kwaśne. Można ją wysadzać do gruntu w połowie maja, gdy gleba jest już dostatecznie ciepła. Rośliny wówczas szybko rosną. Nie należy jej przesadnie podlewać.

Zanim sadzonki posadzimy w gruncie, trzeba je przyzwyczaić do słońca, wystawiając roślinkę na wschodni parapet. Miejsce stałe dla stewii powinno być nasłonecznione i osłonięte od wiatru.

Stewia w początkowym okresie rozwoju ma delikatne pędy, które mogą być uszkadzane przez silne wiatry, szczególnie podczas burz. W naszym klimacie traktujemy ją jak roślinę jednoroczną, ponieważ jej pędy uszkadzane są w temperaturze -6˚C. Można ją przetrzymywać przez zimę w ciepłych pomieszczeniach.

Zbiór liści należy przeprowadzać jesienią (nawet w październiku), gdyż liście w tym czasie stają się wyraźnie słodsze. Zastosowanie liści jest dowolne. Można je spożywać na surowo (młodsze liście są mniej słodkie), gotować, piec i dodawać do kwaśnych potraw.