Pepino Solanum muricatum L. pochodzi z Peru i Chile, 
a obecnie uprawiane jest głównie w Hiszpanii, Maroku, Izraelu i Kenii. Jest ciekawym gatunkiem, który może być wykorzystywany jako warzywo lub owoc. Ma słodki smak, który można określić jako kombinację smaku ananasa, cytryny, gruszki i melona. Owoce pepino są stosunkowo duże, o masie 200-400 g, kształtu kulistego lub jajowatego, o zabarwieniu kremowo-żółtym z fioletowymi przebarwieniami. Kwitnący i owocujący krzew może z powodzeniem być wspaniałą dekoracją tarasu lub balkonu.

Pepino jest wieloletnim krzewem, jednak tylko w ciepłym klimacie. W Polsce może być uprawiane jedynie jako roślina jednoroczna, zarówno pod osłonami, jak 
i w polu, ale jego wymagania termiczne są dość wysokie. Krzewy dorastają do ok. 80 cm, choć w uprawie pod osłonami mogą osiągnąć nawet do 2 m. Kwiaty samopylne mają barwę fioletową lub niebieską z białymi brzegami płatków, są podobne do kwiatów oberżyny czy ziemniaka. Liście mogą być pojedyncze, jak 
u papryki, lub złożone, jak u pomidorów. Owoce można zbierać po 4-5 miesiącach od posadzenia ukorzenionych roślin.

Pepino może być uprawiane z nasion lub rozmnażane wegetatywnie, co korzystniej wpływa na plonowanie. Dobrze reaguje na uprawę w pojemnikach, co ułatwia jego przezimowanie (minimalna temperatura to 5°C), bo wiosną następnego roku możemy pobrać fragment pędu do ukorzenienia. W tym celu wybieramy zdrowe, 10-15-cm odcinki pędów. Dobrze sprawdzającym się podłożem jest wilgotny piasek, zastępowany później substratem torfowym. Sadzonki do ukorzenienia można posadzić do 1- lub 2-litrowej donicy, a po ok. 30 dniach, gdy rośliny już się ukorzenią, przesadzić do większego pojemnika lub do gruntu. Sadzenie w uprawie polowej możliwe jest dopiero w drugiej połowie maja, by młode rośliny nie przemarzły. Jedynie pepino bardziej zaawansowane we wzroście może znieść krótkotrwałe przymrozki do -2°C. Donice do uprawy pojemnikowej powinny być dość duże, 
o objętości 30-40 litrów.

Pepino wymaga podpór ze względu na dość duże, ciężkie owoce. Stanowisko pod uprawę powinno być słoneczne lub lekko zacienione, a gleba lub podłoże bogate 
w materię organiczną. Uprawiane 
w gruncie powinny być sadzone w rozstawie 50-80x80 cm.

Ze względu na pojawiające się choroby i szkodniki (głównie przędziorki) pepino lepiej uprawiać jako roślinę roczną. Jeśli jednak zdecydujemy się potraktować go jako bylinę, należy o niego dbać, choć nie zawsze, mimo zapewnienia odpowiednich warunków, przetrwa on następne zimy. Roślina jest wrażliwa na nadmiar i niedobór wody w podłożu, dlatego należy zapewnić jej stale wilgotne stanowisko.

Samo zdrowie

Świeże owoce pepino są źródłem cennych dla zdrowia składników, 
m.in. witamin C i A, kwasów organicznych, składników mineralnych, zwłaszcza potasu i jodu, a także węglowodanów. Owoce mogą być wykorzystywane w różnych fazach dojrzałości, w zależności od preferencji oraz ich przeznaczenia. Jako owoc, ze względu na większą zawartość cukrów, pepino spożywa się 
w pełni dojrzałe, zaś jako warzywo 
– przed osiągnięciem dojrzałości. Można go spożywać na surowo lub po przetworzeniu. Jako warzywo pepino można dusić, gotować i smażyć, zaś z dojrzałych owoców można także robić dżemy. Nadają się również do mrożenia, suszenia i kandyzowania. Dojrzałe owoce są dość miękkie i podatne na odkształcenia, dlatego też nie nadają się do zbyt długiego przechowywania.